သူ....သူ သူေတာင္းစား မဟုတ္ပါ

၀မ္းနည္းစရာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား 

မေန ့က ကားေအာက္ပိုင္းေလးစစ္ဘို ့၀ပ္ေရွာ ့

သြားျပတယ္။ နဲနဲၾကာေတာ့ ဖုန္းအင္တာနက္ေလးဖြင့္၊ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ရင္းထိုင္ေစာင့္ေနမိတယ္။
ရံုးဆင္းကာစ ရံုးကေနတန္းလာေတာ့ ယူနီေဖာင္းကမလဲရေသးဘူးဗ်။ အဲလိုနဲ ့ထိုင္ေစာင့္ေနရင္းမွာပဲ လူတစ္ေယာက္ ခ်ိဳင္းေထာက္နဲ ့က်ေတာ့္ဆီတစ္ေျဖးေျဖးလွမ္းလာေနတာကိုသတိျပဳမိတယ္။
က်ေတာ့္နားကိုေရာက္ေတာ့ က်ေတာ့္ကိုအေလးျပဳ

တယ္။ က်ေတာ္လဲေၾကာင္ျပီးအေလးျပန္ျပဳမိပါတယ္။

 ေနာက္ျပီးက်ေတာ့္ကို မ၀ံ့မရဲနဲ ့စကားေျပာတယ္။
"ဗိုလ္ၾကီး က်ေတာ္ သူေတာင္းစားမဟုတ္ပါဘူး "
က်ေတာ္မ်က္ေမွာင္က်ံဳ ့ျပီးျပန္ၾကည့္မိတယ္။ ျပီးေတာ့

သူ ့ကိုျပန္ေျပာတယ္။
"အင္း...ဘာျဖစ္လိ္ု ့လဲ ေျပာေလ"
"ဟုတ္ကဲ့က်ေတာ္ တပ္ထြက္ပါဗိုလ္ၾကီး ။ ေနာင္ခ်ိဳတပ္ကပါ။ ဒါက်ေတာ့္တပ္ထြက္လက္မွတ္ပါ"
"ေၾသာ္...ဒုတပ္ၾကပ္ပဲ။ အခုကဘာျဖစ္လို ့လဲဆရာ"
"က်ေတာ္ ကုတင္ ၇၀၀ မွာေျခတုလာလဲတာပါ။ ဧရာ၀တီတိုင္း လပၸတာ ကေနလာတာပါဗိုလ္ၾကီး။ ေျခေထာက္ျပတ္ေတာ့ မိန္းမကလဲ ေျပးသြားျပီ။
ရြာမွာေတာ့ လယ္ေစာင့္တဲ့အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ အခုေျခတုလာလဲတာပါ။
က်ေတာ္အခု ထမင္းမစားရတာ ႏွစ္ရက္ေလာက္၇ွိေနလို ့ပါဗိုလ္ၾကီး။
အခုဒီလိုလာေျပာတာလဲ ဗိုလ္ၾကီး ယူနီေဖာင္းနဲ ့မို ့လို ့လာေျပာတာပါ။
တျခားအရပ္သားေတြကိုလဲမေျပာရဲဘူး။ စစ္သားခ်င္းမို ့လို ့က်ေတာ္ေျပာျပတာပါ။
တျခားသူေတြကိုေျပာရင္ က်ေတာ့္ကိုသူေတာင္းစားလို ့ထင္မွာစိုးလို ့ပါ။
က်ေတာ္ ပိုက္ဆံေတာင္းတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဗို္လ္ၾကီး က်ေတာ့္ကိုထမင္းေလးေကြ်းရင္ေက်နပ္ပါတယ္ ဗိုလ္ၾကီးရယ္"

က်ေတာ္အမွန္တိုင္း၀န္ခံရရင္ ရင္ထဲစို ့တက္လာျပီး မ်က္ရည္၀ိုင္းသြားတယ္။

"ျဖစ္ရေလဗ်ာ"

"ခင္ဗ်ားေျခေထာက္ကဘယ္မွာျပတ္တာလဲ"

"ထီးမူခီး အ၀င္မွာပါဗိုလ္ၾကီး"

"ေၾသာ္...အခုဘယ္သူနဲ ့ေနလဲ"

"က်ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲပဲေနပါတယ္။ ေဆြမ်ိဳးလဲမရွိဘူးေလ"

က်ေတာ္သိခ်င္တာေလးေတြသူ ့ကိုေမးေနမိတယ္။
က်ေတာ္တို ့စကားေျပာေနတာကို ေဘးက၀ပ္ေရွာ ့ကေကာင္ေလးေတြနဲ ့ကားျပင္ဆ
ရာေတြက၀ိုင္းၾကည့္ေနတယ္။ သူတို ့စိတ္ထဲမွာ အထင္ေသးေနတာလား
၀မ္းနည္းေနတာလား က်ေတာ္မသိဘူး။ က်ေတာ္စိတ္ထဲမွာအဲဒီအခ်ိန္က်ေတာ္သိတာတစ္ခုပဲရွိတယ္။
က်ေတာ္သူ ့အတြက္ဘာလုပ္ေပးနိုင္မလဲဆိုတာပဲ။

က်ေတာ္ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ ့။ သူ ့လက္ထဲပိုက္ဆံတစ္ေသာင္းထဲ့ေပးလိုက္တယ္။
က်ေတာ့္မွာလဲသိပ္ရွိလြန္းလို ့ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး တတ္နိုင္သေလာက္ပါပဲ။

"ေက်းဇူးတင္လိုက္တာဗိုလ္ၾကီးရယ္ ဗိုလ္ၾကီးေက်းဇူးက်ေတာ္မေမ့ပါဘူး"

"ရပါတယ္ဗ်ာ စစ္သားအခ်င္းခ်င္းပဲ"

"ခင္ဗ်ားမွတ္ထား စစ္သားဆိုတာ အရင္ကစစ္သားပဲျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့
အခုစစ္သားပဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန အားလံုးဟာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ပဲ"

က်ေတာ္တို ့ေျပာေနတာကိုၾကည့္ျပီး ေဘးကကားျပင္ေနတဲ့ကားျပင္ဆရာက
သူ ့လက္ထဲကို ပိုက္ဆံတစ္ေသာင္းထပ္ထဲ့ေပးတယ္။

က်ေတာ္ကအျမင္လြဲသြားမွာဆိုးလို ့

"သူ သူေတာင္းစားမဟုတ္ဘူး ကားဆရာ"

"က်ေတာ္ ဗိုလ္ၾကီးတို ့ေျပာေနတာေတြအကုန္ၾကားပါတယ္။ ဒါလဲက်ေတာ္တတ္နိုင္သေလာက္ကူညီတာပါ"

က်ေတာ္အရမ္း၀မ္းသာသြားပါတယ္

သူ ့ကိုယ္စားေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို ့လဲ ကားျပင္ဆရာကိုေျပာလိုက္တယ္။

စစ္ထြက္ၾကီးကေတာ့ က်ေတာ့္ကို ခ်ိဳင္းေထာက္တစ္ဘက္နဲ ့အေလးျပဳတယ္။
က်ေတာ္သတိကိုမတ္ေနေအာင္ဆြဲျပီး ျပန္အေလးျပဳလိုက္တယ္။

က်ေတာ့္ပံုစံုက ေၾကာင္ရင္ေၾကာင္သြားနိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္က်ေတာ္မရွက္ပါဘူး

"ရဲေဘာ္စိတ္ဟူသည္ ရဲေဘာ္အခ်င္းခ်င္းေပၚထားရွိေသာ ေမတၱာတရား သံေယာဇဥ္တရား သစၥာေစာင့္သိမွဳတရားပင္ျဖစ္သည္ "

One time Soldier everytime Soldier

ထူးေ၀

From:Htoo Wai