ျငိမ္းခ်မ္းေရး လက္ခုပ္သံၾကားက ႏွလံုးလွ စစ္သားႀကီး

ဒီေန႔တစ္ေန႔တာရဲ႕ပထမဆံုးဖုန္းမည္သံ ကေတာ႔စိတ္မေကာင္းျခင္းေတြနဲ႔ စတင္ခဲ႔ရပါတယ္။
"ဟလုိ..ဒိုက္ဦးလား..ေအး ..ငါ ရန္ကင္းပါ"
ဆိုတဲ႔ ႏႈတ္ဆက္သံနဲ႔အတူ၊စိတ္ထိခိုက္ဖြယ္ 

သတင္းတစ္ခုကိုပါ သူငယ္ခ်င္း ဆက္ေျပာ 

တယ္။"မင္းၾကားၿပီး ပီလား ၊ ငါတို႔ မိခင္

တပ္က 2IC က်သြားတယ္ ""ဟမ္...ဟုတ္လား...ဘယ္တုန္းကလည္း..."လို႔အစခ်ီ ေမးေတာ႔..သူငယ္ခ်င္းအက်ဥ္းခ်ုဳပ္ကို ေျပာျပ

ရွာပါတယ္။

ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ နားထဲမွာၾကားတစ္၀င္ မၾကားတစ္၀က္နဲ႔ မ်က္လံုးထဲမွာ အတူတိုက္ပြဲ ၀င္ခဲ႔ဖူးတဲ႔2ICကို ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။သူငယ္ခ်င္း ေျပာတာေတြကိုနားေထာင္ရင္း..သူငယ္ခ်င္း
က ေနာက္မွ
 ျပန္ဆက္မယ္.." အခ်ိန္အားရင္ 2IC ကေတာ္ ဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္ပါအံုး"လို႔ အားေပးစကားေျပာဖုိ႔သတိေပး
သြားတယ္။ဖုန္းဆက္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ရန္ကင္းဆိုတာက ကၽြန္ေတာ္ရဲ႔ မိခင္တပ္က အပတ္စဥ္ တူ သူငယ္ခ်င္း။ သူက ရန္ကင္းသားမို႔လို႔ လြယ္လြယ္ကူကူ ရန္ကင္းလို႔ပဲ တပ္မွာ ေခၚၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ႔ ဒိုက္ဦးသား ဆိုေတာ႔ ဒိုက္ဦးေပါ့ ။ အမွန္ေတာ႔ ဒီအေခၚအေ၀ၚက သာမာန္ တပ္တြင္းစကားေျပာစက္သံုးတဲ႔ နာမည္ေတြပါ ။ စစ္ဆင္ေရးမွာ သံုးတဲ႔ နာမည္ပိုင္ေတြေတာ႔ ရွိတာေပါ့။
-------------------
မိခင္ တပ္က 2IC က်သြားတယ္ သတင္းၾကားေတာ႔ ရင္ဘတ္ထဲမွာ စို႔နင္႔နင္႔ၾကီး ။ စစ္သား က်ဆံုးတာ မဆန္းေပမယ္႔ ၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ စိတ္နဲ႔ အတူ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ က်ဆံုးသြားတာ သိရက္နဲ႔ မခံစားပဲ ေနႏိုင္ရေလာက္ေအာင္ စစ္သားေတြ အသည္းကေက်ာက္ ခဲ နဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတာမွ မဟုတ္တာ ။ ခံစားတတ္တယ္ ၊ငိုတတ္တယ္ ၊လြမ္းတတ္တယ္ ၊ သနားတတ္တယ္ ၊ ။က်ဆံုးသြားတဲ႔ 2IC က အလုပ္သင္ ၁၁ က တကယ္႔စီနီယာၾကီး ။ သူ႔ အပတ္စဥ္ေတြက ဗ်ဴဟာမွဴးေတြ ျဖစ္ေနၿပီ ။ သူကေတာ႔ ဗိုလ္မွဴးဘ၀နဲ႔ပဲ 2IC ဘ၀မွာ ခ်ာလည္လည္ ။ စိတ္ေစတနာ ေကာင္းတယ္ ။ အငယ္ေတြကို မတတ္တာ မသိတာ အကုန္သင္ေပးတယ္။အသက္ၾကီး လာလို႔ ထင္ရဲ႕ တိုက္ခ်င္ ခိုက္ခ်င္စိတ္ ေတြ လဲ ကုန္ခမ္းေနပံုရပါတယ္။ဒါဟာ ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင္႔ မဟုတ္ပါဘူး ၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးဆဲ ကာလ မို႔ အေကာင္းဘက္ကို ဦးတည္ေတြးတာေပါ့ ။ ရန္သူကို အပုိင္ပစ္ခြင္႔ ရတာေတာင္ ၊ တပ္ကို ေနာက္ဆုတ္ခိုင္းတဲ႔သူမ်ိဳး ။ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးစဥ္ကာလမွာ သူပစ္မွ ကိုယ္ပစ္ရမယ္ဆိုတဲ႔ အမိန္႔ကို တစ္ေသြမသိမ္း နာခံ တယ္။ၿပီးေတာ႔ သူက တပ္မေတာ္က အနားယူဖုိ႔ ထြက္စာ တင္ထားတဲ႔သူပါ ။

သူနဲ႔ အတူ လွႈပ္ရွားလဲ လိုက္ဖူးတယ္ ၊ ေရွ႕တန္းလဲ လိုက္ဖူးပါတယ္။တစ္ခါက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ 2IC နဲ႔ SSA ၀မ္ဟုိင္း အဖြဲ႔သတင္းရလို႔ ၂ ည အိပ္သံုးရက္ေလာက္ ဒရြတ္တိုက္ လိုက္ဖူးတယ္။ စီနီယာ ႀကီး ဆိုေပမယ္႔ သူ႔ေက်ာပိုးအိတ္သူလြယ္ ၊ သူ႔ရိကၡာ သူ ထမ္းၿပီး ေလွ်ာက္တဲ႔ အာဂ စီနီယာႀကီး ။ သူ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွာ မျပတ္ရွိတတ္တာက ၾကက္ဥမေရြးေတြကို လက္နဲ႔ဖိျပားၿပီး ထည္႔ထားတတ္တာ။သူ ဗိုက္ဆာရင္
ၾကက္ဥမေရြးေလး စား လိုက္ ေရေလးေသာက္လိုက္နဲ႔ သူဟာ နဲ႔ သူ ေတာ႔ ဟုတ္ေနတာပဲ ။ သတင္းရတာက SSA ၀မ္ဟိုင္းအဖြဲ႕ ေက်းရြာေတြ လိုက္ၿပီး လူသစ္စုေဆာင္းေနတယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းအရ တပ္မဌာနခ်ဳပ္က အမိန္႔အရ 2IC ရယ္ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္အရာရွိ၃ေယာက္ ရယ္
ေနာက္ စစ္သည္ ၃၀ေက်ာ္ ရယ္ SSA ၀မ္ဟိုင္း သတင္းရတဲ႔ ေနာက္ကို လိုက္ရတာေပါ့။ ဌာနခ်ဳပ္က ဆက္သြယ္ေရးစက္နဲ႔ မျပတ္ညႊန္ၾကား ေနတယ္ ။ ဘယ္ရြာကို ေရာက္ၿပီ ၊ ဘယ္မွာ သတင္းရတယ္ စသျဖင္႔ေပါ့ ။SSA ကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ လိုက္လာတယ္ဆိုတာ သတင္းရေတာ႔ သူ႔ အင္အား (၁၄၀)ခန္႔ကို စစ္ေၾကာင္း ၃ ေၾကာင္းခဲြၿပီး တပ္ေဖ်ာက္ဖို႔ ၾကိဳးစားတယ္ ။ ေနာက္ဆံုး သတင္းရလို႔ လိုက္ရင္း..လိုက္ရင္းနဲ႔ ၃ ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ SSA ၀မ္ဟိုင္းအဖြဲ႔ရဲ႕ အဖြဲ႕ (၁) ဖြဲ႔နဲ႔ ေတြ႕ပါေရာ ။ ေတြ႔ပါေရာ ဆိုတာက ဒီလို..။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔နဲ႔ သူတို႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔တာ မဟုတ္ဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ စစ္ေၾကာင္းက သူတို႔ စစ္ေၾကာင္း အေနာက္ကို ေရာက္သြားတာ ။ SSAအဖြဲ႕က လည္း ေတာင္ကုန္းကို တက္ေနတဲ႔အခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ကလဲ အျခားလမ္းက ေတာင္ကုန္းကို ျဖတ္တက္တဲ႔ အခ်ိန္..။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က SSA စစ္ေၾကာင္း အျမီး ကို သြား ေတြ႔တာေပါ့ ။ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း အားလံုး ေနရာယူလိုက္တယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ 2IC က ပစ္မိန္႔မေပးဘူး ။ပစ္မိန္႔ မေပးတာကလည္း သူ႔မွာ အေၾကာင္းရွိတယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးစဥ္ကာလအတြင္း မိမိဘက္မွ စတင္ပစ္ခတ္ျခင္းမျပဳရဆိုတဲ႔
ေၾကးနန္းကလည္း ၀င္ထားတာ မၾကာေသးဘူး ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ႔ ဌာေန ျပည္သူစစ္ေတြ ျဖစ္ေနမွာ ဆိုးတာလဲပါတယ္။ ျပည္သူစစ္အဖြဲ႕ေတြကို မွား ပစ္မိရင္ ျပႆနာေတြကလည္း တက္အံုးမွာ ကိုး ။ ဒါနဲ႔ 2IC ေသခ်ာသြားေအာင္ ဆိုတဲ႔ အေတြးနဲ႔ "ေဟ႔ မင္းတို႔ ဘယ္ျပည္သူ႔စစ္ေတြလဲကြ"လို႔
လွမ္းေအာ္ေမးလိုက္ပါေရာဗ်ာ။ လွမ္းေအာ္ေမးသံကို တစ္ဖက္က ၾကားရတယ္ ။ အကြာအေ၀းက လက္နက္ငယ္ တစ္ကမ္းေလာက္ပဲရွိတယ္။ ပထမေတာ႔ ဟိုေကာင္ေတြကလည္း ေၾကာင္သြားတယ္ ။ ေနာက္မွ သတိျပန္၀င္သြားပံုရတယ္ ..ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကို RPG နဲ႔ စ ပစ္ပါေလေရာ ။ ေနာက္ေတာ႔ လက္နက္ ငယ္ေတြ နဲ႔ ေဆာ္တာေပါ့ ။သိပ္မၾကာပါဘူး မိနစ္ ၂၀ ၀န္းက်င္ေလာက္ပဲ ။ ပတ္၀န္းက်င္ဟာ အေကာင္းပကတိအတိုင္း ျပန္ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေလထု ထဲမွာေတာ႔ ေသြးညွီနံေတြ ၊ ယမ္းနံ႔ေတြ လံုးေထြးရစ္ပတ္ေနတယ္။ အဲ႔ဒီတို္က္ပြဲမွာ ကၽြန္ေတာ္႔ဘက္ကရဲေဘာ္တစ္ေယာက္ ၊ ဒုတက တစ္ေယာက္ RPG စပန္နာစေတြ မွန္လို႔ က်ဆံုးသြားတယ္။ရန္သူ႔ ဘက္ကလည္း ၃ ေယာက္ က် ၊ အရာရွိ တစ္ဦးအပါအ၀င္ ၄ ေယာက္ ဒဏ္ရာ ရသြားတယ္။အမွန္ေတာ႔ ဒီတိုက္ပြဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ဦးမႈ ရတဲ႔ပြဲကေန 2IC ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ေနာက္က်မႈ ေၾကာင္႔ ၂ ေယာက္ ဆံုးရႈံးသြားခဲ႔တယ္။2IC ဘက္ကၾကည္႔ရင္ေတာ႔လည္း သူ မွန္ပါတယ္။ရဲေဘာ္ေတြကေတာ႔..သူတို႔ လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္း အျဖတ္ ခံလိုက္ရတဲ႔အလား .."ေတာက္" တစ္ေခါက္ေခါက္ေပါ့..။

ေနာက္တစ္ခါက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မံုးကိုး ျမိဳ႕ရဲစခန္းကို ေကအိုင္ေအက ဗံုးခြဲ လိုက္တဲ႔ ေနာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တပ္ရင္း နဲ႔ ခလ၇ (၂၄၀) ကို သြားေရာက္ ရွင္းလင္းဖုိ႔ ဌာနခ်ဳပ္က ညႊန္ၾကားတဲ႔ေၾကးနန္း အရ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မံုးကိုး ဘက္ကို စစ္ဆင္းေရးထြက္ရတယ္ေပါ့ ။အမွန္ေတာ႔ လ-၂၄၀ က ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ တစ္ပါတည္း ပါမလာဘူး ။ ခလရ-၂၄၀ က မုံးစီး ၊မံုး၀ီး ဘက္မွာ စစ္ဆင္းေရး ၀င္ေနရာကေန မံုးကိုး ဘက္ကို စစ္မ်က္ႏွာေျပာင္းလိုက္တာ။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ တပ္က က်ဴကုတ္-ပန္ဆိုင္း ဘက္ကေန တက္- ခလရ(၂၄၀)က မံုးစီး ၊ မံုး၀ီး ဘက္ကေန ဆင္းလာ ၊စစ္မ်က္ႏွာ ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ညွပ္ရွင္း တဲ႔ သေဘာေပါ႔ ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ တပ္က က်ဴကုတ္-ပန္ဆိုင္း ဘက္က ေကအို္င္ေအ ေနႏိုင္တယ္လို႔ယူဆရတဲ႔
ေတာင္ကုန္းေတြ တစ္ကုန္းၿပီး တစ္ကုန္း လိုက္ရွင္းၿပီး ခလရ(၂၄၀) နဲ႔ သတ္မွတ္ေနရာမွာ ဆံုရမယ္။ ေကအိုင္ေအ ခုိေအာင္းႏိုင္တယ္လို႔ ယူဆရတဲ႔ ကုန္းဆိုတာကလည္း ယခင္တုန္းက ဗကပ ခံစစ္ကုန္းေတြပါပဲ ။ ခံစစ္ကုန္းေနရာေတြကေတာ႔ တကယ္႔ ရွယ္ေတြပဲ ။အခ်ဳိ႕ ဘန္ကာေတြ ၊ ဆက္သြယ္ေရးေျမာင္းေတြ ၊ ကတုတ္က်င္းေတြ ဆိုလည္း ခုထိ ရွိေနတုန္းပဲ ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ တပ္က တစ္ေတာ၀င္ ၊ တစ္ေတာင္တက္ နဲ႔ အခ်ိန္ ၂ လနီးပါးေလာက္ ၾကာ ကာလအတြင္းမွာ တိုက္ပြဲ (၃)ခါျဖစ္တယ္။ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ဘက္က လက္နက္ေတြ ရတယ္ ၊ ထိခိုက္မႈ က ေသနတ္ ရွပ္မွန္ ဒဏ္ရာ(မစိုးရိမ္ရ)ေလာက္ပဲရတယ္။ အဲ႔ဘက္မွာ က်က္စားတာက ေကအိုင္ေအ ရင္း (၂၆) ၊ (၂၈) ရွိတယ္။လစ္မယ္ထင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေခ်ာင္းပစ္တယ္ ၊ ၿပီးရင္ထြက္ေျပးတယ္။အထူးသျဖင္႔ သူတို႔ဟာ ခံယူခ်က္ျပင္းထန္သူေတြ မဟုတ္ဘူး တာပဲ။ မူးယစ္ေဆး၀ါးရဖုိ႔ပဲ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို အတင္းစုေဆာင္းခံထားရတဲ႔သူေတြ ။သူတို႔ စခန္း ခ် ခဲ႔ေနရာေတြ ၊ တိုက္ပြဲက် အေလာင္းေတြမွာဆိုရင္ ေဆးျပားေတြ ၊ ေဆးထိုးအပ္ေတြ ခဲျပားေတြ အျမဲတမ္းရွိတယ္ ။တိုက္ပြဲအေၾကာင္း အေသးစိတ္ေတာ႔ ေနာက္မွစိတ္ပါရင္ေျပာျပပါေတာ႔မယ္။

2IC က်ဆံုး တဲ႔ သတင္းကို တပ္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္းေမးမိတယ္။ျဖစ္စဥ္ကေတာ႔ 2IC ရဲ႕ စစ္ေၾကာင္းနဲ႔ တပ္ရင္းမွဴး စစ္ေၾကာင္းဆိုၿပီး ႏွစ္ေၾကာင္းခြဲၿပီး နယ္ေျမ ရွင္းလင္းတယ္။အဲ႔ဒီမွာ 2IC ရဲ႕ စစ္ေၾကာင္းက KIA နဲ႔ ေတြ႕ပါေလေရာ ။ေတြ႔ဆို ..2IC စစ္ေၾကာင္း က ပိြဳင္႔တပ္စိတ္ က ေကအိုင္ေက ဘက္က ကင္းသမား ကို စေတြ႔တာ ။ စေတြ႔ေတာ႔ ပြိဳင္႔တပ္စိတ္ က 2IC ကို သတင္းပို႔တယ္ ။ 2IC က ေနအံုး မပစ္နဲ႔ ငါ အေျခအေန လာၾကည္႔မယ္ဆိုၿပီး ပြိဳင္႔ တပ္စိတ္ ကို တက္သြားတယ္ ။ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ေကအိုင္ေအ ရဲ႕ ေနာက္ ထပ္ ကင္းသမား တစ္ေယာက္ က လည္း 2IC တို႔ ကို ေတြ႔သြားၿပီး လွမ္းပစ္လိုက္ပါေရာ...။ ပစ္လိုက္တဲ႔ က်ည္ က 2IC ဘယ္ရင္အံုကို လာမွန္တယ္။
ေနရာမွာတင္ စကားေမးမရပဲ ပြဲခ်င္းၿပီး က်ဆံုးသြားတယ္။ဒါေပမယ္႔ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ စတင္ပစ္ခတ္ၾကၿပီဆိုေတာ႔ သူ႔ကို လွည္႔မၾကည္႔ႏိုင္ေသးဘူး ။ပါတဲ႔ တပ္ခြဲမွဴးေတြရဲ႕ ဦးစီးမႈ န႔ဲ အျပန္အလွန္ ပစ္ခတ္မႈ ေတြ ျဖစ္တာ နာရီ၀က္ခန္ ၾကာေလာက္မွ ေသနတ္သံေတြ တိတ္သြားတယ္ ။ပတ္၀န္းက်င္မွာေတာ႔ ယမ္းေငြေတြ ေ၀ လို႔..။ တိုက္ပြဲကေတာ႔ ၿပီးသြားၿပီ ။ မိမိ တပ္က 2IC ကေတာ႔ ေသြးအိုင္ထဲမွာ ေခၚလို႔လည္း မၾကား ၊ လႈပ္လို႔ လဲ မႏိုးေတာ႔.။မရဏ ခဲစြယ္က သူ႔ ႏွလံုးသား ကို ၀ါးျမိဳသြားၿပီ ။ရဲေဘာ္ေတြကေတာ႔ ရင္နာနာနဲ႔ အံကို ၾကိတ္ၿပီး မ်က္ရည္ေတြ၀ဲလို႔ ။ အရာရွိေတြအားလံုးလဲ ကိုယ္အမူအရာ မျပေပမယ္႔ အသီးသီးမ်က္၀န္းေတြမွာေတာ႔ ေၾကကြဲရိပ္ေတြနဲ႔ ။ကဲ တိုက္ပြဲေတာ႔ တစ္ပြဲတာ ၿပီးဆံုးၿပီ ၊ တိုက္ပြဲ ျဖစ္တဲ႔အေၾကာင္းကို ေနာက္တန္း ကို ေၾကးနန္းစာ ပို႔ဖို႔ဆက္သြယ္ေရး တာ၀န္က် ရဲေဘာ္ေတြကို အမိန္႔ေပးသံေတြၾကားေနရတယ္ ။ခနေနေတာ႔ ဆက္သြယ္ေရး တာ၀န္က် စစ္သည္က ၀င္လာတဲ႔ ေၾကးနန္းစာ ကို လာျပတယ္။ ဖတ္ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔..

"ရတ လ (××) ရွိ ဒုတပ္ရင္းမွဴး မွဴး-××× အား ထြက္စာ ေရာက္ရွိလာၿပီ ျဖစ္၊ သက္ဆိုင္ရာ တပ္ ၊ ဌာနခ်ဳပ္သုိ႔အျမန္ဆံုး ျပန္လည္ေစလႊတ္ေပးႏိုင္ေရး"...တဲ႔..။

ဖတ္ၿပီးေတာ႔ မ်က္ရည္၀ဲေနရာကေန ရဲေဘာ္ေတြ ေရွ႕မွာမုိ႔ မနည္း အိေျဒၵဆည္ရတယ္ ။ျငိမ္းခ်မ္းေရး ကို ေမွ်ာ္လင္႔ရင္း တိုက္ပြဲ၀င္ခ႔ဲတဲ႔ နွလံုး လွ စစ္သားႀကီး ထြက္စာ ရတဲ႔ ေန႕မွာပဲက်ဆံုးသြားခဲ႔တယ္ ။

ေတြ႔ဆံုၾကံဳကြဲ ဓမၼတာ ပဲ ဆိုေပမယ္႔....ေသကြဲေရာ ၊ရွင္ကြဲ ပါ အခါခါၾကံဳဖူးတဲ႔ စစ္သားေတြ အတြက္ေတာ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕ က်ဆံုး စစ္သည္ေတြ အေၾကာင္း ျပန္ေျပာတိုင္း ၀မ္းနည္းရိပ္ေတြနဲ႔ အသံေတြ တုန္ၿပီး ရင္ဘတ္ထဲမွာ နာေနဆဲပါပဲ ......

(မိခင္းတပ္ရင္းမွ 2IC အမွတ္တရ)
ဦးစစ္မင္း