Saturday, May 4, 2013

နဂါးဦးေႏွာက္အတြင္းသို႔ ေဖာက္ထြင္း၀င္ေရာက္ျခင္း

   ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီရထားႀကီး  ၂ ႏွစ္ခန္႔ခုတ္ေမာင္းခရီးႏွင္ခဲ့ၿပီျဖစ္ရာ ယေန႔တြင္ ခလုတ္ကန္သင္း မ်ားေသာ၊ အေကြ႔အေကာက္မ်ားေသာ၊ လမ္းအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုသို႔ေရာက္ရွိျဖတ္ သန္းရလ်က္ရွိ ေနသည္။ ရည္မွန္းခ်က္ ဘူတာသို႔ေရာက္ရန္ ဤလမ္း၊ ဤေနရာ၊ ဤအခ်ိဳးအေကြ႔တို႔အား မျဖစ္မေနျဖတ္သန္းရမည္ျဖစ္သည္။ အတိမ္းအေစာင္းမခံသည့္ကာလအတြင္း ဂီယာအခ်ိန္း အေျပာင္း ႏွင့္ စီယာရင္အထိန္းအေၾကာင္း မွန္မွသာေရွ႕ခရီးကို ဆက္ႏိုင္မည့္သေဘာျဖစ္သည္။ ဆိုလို သည္မွာ ခလုတ္ကန္သင္းႏွင့္တူေသာ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို ျဖတ္သန္းႏိုင္ရန္ အတြက္ အေျခ အေန အရပ္ရပ္ကို မွန္ကန္စြာသိျမင္သံုးသပ္၍ အႏၲရာယ္ကင္းေသာဆံုးျဖတ္မႈမ်ိဳးကို ေရြးခ်ယ္ ႏိုင္ရန္ လိုအပ္ျခင္းျဖစ္သည္။
နယ္နိမိတ္အရွည္လ်ားဆံုးထိစပ္ေနသည့္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံႀကီးႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတို႔ကာလ ရွည္လ်ား စြာ ခ်စ္ၾကည္မႈတည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့သည္ဆိုသည္ကို မျငင္းႏိုင္ေသာ္လည္း လက္ရွိအေျခအေနမ်ား အရ အေရွ႕ဘက္က နဂါးႀကီးအေနျဖင့္ ေဒါသအခုိးအေငြ႔တို႔ တ႐ွဴး႐ွဴးမႈတ္ထုတ္စျပဳေနၿပီလားဟု ေတြးထင္စရာမ်ားရွိလာသည္။ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ပါနည္း။ ဘဂၤလားပင္လယ္အတြင္းမွ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔မ်ား ေသာက္သံုး႐ႈ႐ႈိက္ ႏိုင္ရန္ နဂါးႀကီးေခါင္းျပဴထြက္ရမည့္ေနရာသည္ တစ္ခုတည္းေသာျမန္မာႏိုင္ငံမွအပ အျခားျဖစ္ႏိုင္ဖြယ္မရွိျခင္း ေၾကာင့္ အသက္႐ႈေပါက္တစ္ခု အ တြက္ဟု ေျဖၾကားရမည္ျဖစ္ပါသည္။

တ႐ုတ္အစိုးရ
   တ႐ုတ္တို႔အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တပ္မေတာ္အစိုးရတာ၀န္ယူစဥ္ကာလအတြင္း ႏွစ္ႏိုင္ငံ ဆက္ဆံေရးအား မ်ားစြာတိုးျမႇင့္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ယင္းသို႔တိုးျမႇင့္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္လည္း တ႐ုတ္တို႔၏ စီးပြားေရးရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ထုႏွင့္ထည္ႏွင့္ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ စြမ္းအင္လို အပ္ခ်က္မ်ားစြာမွ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိအား ျမန္မာႏိုင္ငံမွရရွိေရး ေနာင္ႏွစ္ ေပါင္း  မ်ားစြာအတြက္ေမွ်ာ္ေတြးကာ အေျခခံအုတ္ျမစ္မ်ား တည္ထားခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနျဖင့္ဒီမိုကေရစီစနစ္ကိုေျပာင္းလဲက်င့္သံုးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္အေမရိကန္ႏွင့္ အေနာက္အုပ္စုႏိုင္ငံ မ်ားမွ Sanction မ်ား႐ုပ္သိမ္းျခင္း၊ သံတမန္အဆင့္တိုးျမႇင့္ျခင္း၊ အေမရိကန္သမၼတကိုယ္တိုင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔လာေရာက္ခဲ့ျခင္း၊ ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္အျပန္အလွန္ အလည္အပတ္ခရီး သြား လာျခင္း စသည့္ဆက္ဆံမႈ တိုးျမႇင့္လာျခင္းမ်ားမွာ တ႐ုတ္တို႔အတြက္စိုးရိမ္မႈဒီေရကို တစ္လိမ့္ လိမ့္တိုးပြားေစပါေတာ့သည္။ မိမိႏွင့္ စိတ္သေဘာထားခ်င္း မတုိက္ဆိုင္သူမ်ားက မိမိ၏မိတ္ေဆြ အိမ္တစ္အိမ္သို႔ အလွ်ိဳလွ်ိဳ၀င္ထြက္ လည္ပတ္လာျခင္းကို မည္သူမွ်ဝမ္းသာအားရျဖစ္ႏိုင္လိမ့္ မည္မဟုတ္ပါ။ 
တ႐ုတ္တုိ႔အစိုးရိမ္ဆံုးမွာျမန္မာအစိုးရအေနျဖင့္ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲတြင္ အေမရိကန္ဘ က္သို႔ ယိမ္းယုိင္သြားမည့္အေရးျဖစ္ပါသည္။ တစ္ေပါက္တည္းေသာ ထြက္ေပါက္ အား အပိတ္ဆို႔ခံရပါက တ႐ုတ္တို႔အတြက္ အရွင္လတ္လတ္ေျမျမႇဳပ္သတ္ခံရဘိအလား ခံရခ်က္နာႏိုင္ပါသည္။
တ႐ုတ္တို႔တြင္ ေရြးခ်ယ္ရန္ နည္းလမ္းႏွစ္ခုရွိပါသည္။ ပထမနည္းလမ္းမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ အေမရိ ကန္ႏိုင္ငံ အပါအဝင္ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံမ်ား ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈရွိျခင္းကိုမုဒိတာပြား၍ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ယခင္ရွိၿပီးသားဆက္ဆံေရးကိုပိုမိုခိုင္ၿမဲေအာင္လုပ္ေဆာင္ျခင္းႏွင့္ဒုတိယနည္းလမ္းမွာနယ္စပ္တြင္လိပ္ခဲ တည္းလည္းျဖစ္ေနေသာ ျပႆနာမ်ားကိုရွည္ၾကာေစရန္ KIO/KIA ႏွင့္ “ ဝ ” အဖြဲ႔တို႔ကို ေထာက္ပံ့ မႈမ်ားေပး၍ ျမန္မာအစိုးရကို ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ျဖစ္ေစျခင္း တို႔ျဖစ္ပါသည္။ တ႐ုတ္တို႔ဒုတိယနည္း လမ္းကိုေရြးခ်ယ္ရန္ျပင္ဆင္ေနသည္လားကို ေစာေၾကာစရာရွိေနသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း။ UWSA “ဝ” တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ KIO/KIA တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ SSPP/SSA တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ား အင္အားႀကီး ထြား လာမႈက ဤအေျဖအတြက္ ခိုင္လံုေစပါသည္။  “ ဝ ” ႏွင့္ KIO/KIA နယ္ေျမမ်ားတြင္ တ႐ုတ္တို႔ ၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားစြာ တည္ရွိေနသကဲ့သို႔ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ယူနန္ျပည္နယ္ထဲ တြင္လည္း “၀”ႏွင့္ KIO/KIA ေခါင္းေဆာင္တို႔၏ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားစြာ ရွိေနပါသည္။

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၊ က်ယ္ေဂါင္ၿမိဳ႕ရွိ KIA အဖြဲ႔ပိုင္ “ 123 ” ဟိုတယ္


         
    
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၊ ေရႊလီၿမိဳ႕ရွိ KIA အဖြဲ႔ပိုင္ က်င္းခ်ိန္ဟိုတယ္

တ႐ုတ္တို႔အေနျဖင့္ ဒုတိယနည္းလမ္းအားေရြးခ်ယ္ပါက ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရွိ လက္ပံေတာင္း ေတာင္ႏွင့္ ေရနံသဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းစီမံကိန္းအပါအ၀င္ ႀကီးမားလွသည့္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား မွ ထြက္ေပၚလာလတၱံ႕ေသာ အက်ိဳးရလဒ္မ်ားအတြက္ လြန္စြာမွစိုးရိမ္ဖြယ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ စြမ္း အင္သည္ တ႐ုတ္တို႔၏အသက္ေသြးေၾကာ ျဖစ္ပါသည္။ လက္ရွိအေျခအေနတြင္ ျမန္မာအစိုးရ အေနျဖင့္ တ႐ုတ္တို႔၏ရင္းႏွီးျမႇပ္ႏွံမႈမ်ားႏွင့္ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ေသာသေဘာ တူ ညီခ်က္မ်ားအတိုင္းကာကြယ္ေပးလ်က္ရွိပါသည္။ျမန္မာႏိုင္ငံမွစြမ္းအင္မ်ားမရရွိပါက အရွိန္အဟုန္ ျဖင့္တိုးတက္ေနေသာတ႐ုတ္တို႔၏စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားစြာမွရာခိုင္ႏႈန္းမည္မွ်ေလ်ာ့က်သြား မည္ကို တ႐ုတ္ပညာရွင္တို႔ ႀကိဳတင္တြက္ဆထားသင့္ပါသည္။  မည္သို႔ဆိုေစ “၀”ႏွင့္ KIO/KIA တို႔ အသက္ဆက္ရွင္သန္ ေနျခင္းသည္ ၎တို႔တ႐ုတ္ႏိုင္ငံလံုၿခံဳေရးအတြက္ အနည္းႏွင့္အမ်ားအက်ိဳး ရွိေစမည္ဟု တ႐ုတ္တို႔ကယူဆထားဟန္ တူသည္။ သို႔တည္းမဟုတ္ ဤအခ်က္သည္ တ႐ုတ္တို ႔အတြက္ အရံအစီအစဥ္ေပပဲလား…ဟုလည္း တြက္ဆႏိုင္ပါသည္။
တ႐ုတ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ သေဘာထားေျပာင္းလဲလာမႈရွိ/မရွိဆိုသည္ကို KIO/KIA တပ္စ ခန္းမ်ား နယ္စပ္တြင္ ေနရာခ်ထားမႈအေပၚမူတည္၍ ေလ့လာသံုးသပ္ႏိုင္ပါသည္။ ယခင္ျမန္မာ အစိုး ရႏွင့္တ႐ုတ္အစိုးရတို႔ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္ေနသည့္ကာလအတြင္း KIO/KIA အေနျဖင့္ ျမန္မာ-အိႏိၵယနယ္စပ္ ROKA(I)ေနရာသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕အေျချပဳရန္ ဟန္ျပင္ခဲ့ၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ လက္ရွိတြင္ယင္းအစီအစဥ္ကိုရပ္တန္႔ကာတ႐ုတ္ႏိုင္ငံနယ္စပ္ဘက္ျခမ္းတြင္ျပန္လည္အေျချပဳႏိုင္ေရး ျပင္ဆင္လာသည္မွာလည္း သက္ေသတစ္ရပ္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ဖြယ္ရွိေနပါသည္။ တ႐ုတ္တို႔မွ “ ဝ ” ၊ KIO/KIA အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ မပတ္သက္ဘူးဟု ေျပာေနေသာ္လည္း KIO/ KIA ၊ “ ဝ ” ၊ SSPP/SSA အဖြဲ႔မ်ားသည္ လက္နက္ခဲယမ္းကို လိုသလိုေဖာေဖာသီသီသံုးစြဲေနႏိုင္သည္မွာ တ႐ုတ္တို႔ ေထာက္ပံ့ထားျခင္းမဟုတ္ပါက ကခ်င္ျပည္နယ္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္း ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္၍ လက္နက္ခဲယမ္း မိုးရြာခဲ့ျခင္းလားဟု ေမးခြန္းထုတ္ရေတာ့မည္ျဖစ္ပါသည္။

ျမန္မာအစိုးရ

          ပ်ိဳးအိတ္အတြင္းမွ ေျမခ်စိုက္ပ်ိဳးစ ၂ ႏွစ္သားအရြယ္ ဒီမိုကေရစီသစ္ပင္မွာ အင္မတန္မွ ႏုနယ္လွ ပါေသးသည္။ ပင္စည္တို႔ခိုင္ၿမဲဖို႔ထက္ ျဖစ္တည္စအရြက္ကေလးမ်ားပင္လွ်င္ အစိမ္းရင့္ ေရာင္သို႔ မေျပာင္း ႏိုင္ေသးဘဲ ႏုဖတ္ဖတ္အစိမ္းေရာင္သမ္းစ အဆင့္ပင္လွ်င္ရွိပါေသးသည္။ ဒီမို ကေရစီသစ္ပင္ငယ္တစ္ခုသည္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္ခန္႔သက္တမ္းရွိ ပင္အိုႀကီးမ်ားကဲ့သို႔ အၾကမ္း ခံႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ ႀကီးထြားဖြံ႔ၿဖိဳးရွင္သန္ရန္ အပင္ႀကီးမ်ားေအာက္ ေလာင္းရိပ္ခိုေန၍မျဖစ္ ႏိုင္သလို သတိၱေကာင္းသည္ဟုဆိုကာ ေနေရာင္ျပင္းျပင္းေအာက္ တစ္ဦးတည္းထြက္ ရပ္တည္၍ လည္းမရႏိုင္ပါ။ ေလၾကမ္း၊ ေနၾကမ္းမခံႏိုင္ေသးသည့္အေျခအေနျဖစ္ပါသည္။ ႀကီးျမန္ေစလို၍ အရမ္းကာေရာေရေလာင္းလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရွင္သန္ေစလို၍ ေစတနာဗရပြျဖင့္ ေျမၾသဇာ အလြန္အကၽြံထည့္မိလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း ႏုနယ္ေသာပင္စည္ႏွင့္ပင္ျမစ္တို႔ကို ေလာင္ၿမိဳက္၊ ပုပ္ေဆြးေစ ပါလိမ့္မည္။
ျမန္မာအစိုးရအေနျဖင့္ ေညာင္သီးလည္းစား၊ ေလးသံလည္းနားေထာင္ စကားပံုအတိုင္းက်င့္သံုး ရပါမည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံအေနျဖင့္လည္း မိတ္ေဆြေကာင္းပီသရန္လိုပါသည္။ ျမန္မာအစိုးရအေနျဖင့္ တ႐ုတ္တို႔၏သေဘာထား အေပၚ မွန္ကန္စြာသံုးသပ္သိျမင္ၿပီး အကင္းပါးပါးျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ ႏွင့္ မိမိႏိုင္ငံ၏အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တံ့ေရးအတြက္ သံုးသပ္ေဆာင္ရြက္ရန္လိုပါသည္။
UWSA “ ဝ ” တပ္ဖြဲ႔
 “ ဝ ” တို႔အေနျဖင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွ ၎တို႔အား တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ တိုက္ခိုက္လာ ႏိုင္ဖြယ္ရွိ သည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့ၿပီး စစ္ေရးအင္အားတည္ေဆာက္ေနသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ သံခ်ပ္ကာ၊ေလယာဥ္ပစ္အေျမာက္မ်ားအျပင္ရဟတ္ယာဥ္အခ်ိဳ႕ပါဝယ္ယူထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းမ်ားကဆိုသည္။၎ပစၥည္းအမ်ားစုမွာတ႐ုတ္ျပည္မွထုတ္လုပ္သည့္ ပစၥည္းမ်ားသာျဖစ္ပါ သည္။“ဝ”တို႔သည္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္ လက္နက္ခဲယမ္းဝယ္ယူျခင္း၊ ထုတ္လုပ္ျခင္းမ်ားေဆာင္ရြက္သ ကဲ့သို႔ တစ္ဆင့္ခံျပန္လည္ေရာင္းခ်မႈမ်ားကိုလည္း ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိသည္။ KIO/KIA အဖြဲ႔ႏွင့္ SSPP/ SSA အဖြဲ႔မ်ားထံ “ ဝ ” တို႔မွ လက္နက္ခဲယမ္းမ်ားေရာင္းခ် ေနျခင္းသည္ တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္သေဘာေဆာင္သည္။ KIO/KIA ႏွင့္ SSPP/ SSA တို႔ လက္နက္ခဲယမ္း ျပည့္စံုၿပီး တပ္မေတာ္ကိုတိုက္ခိုက္ေနႏိုင္သမွ် “ ဝ ” တပ္ဖြဲ႕အား တပ္မေတာ္မွ ထိုးစစ္ဆင္လာႏိုင္ရန္ ရာခိုင္ ႏႈန္း နည္းပါးမည္ဟု သံုးသပ္ထားပံုရသည္။ တစ္ဖက္တြင္လည္း ေခတ္သစ္လက္နက္ေရာင္းဝယ္မႈ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း တစ္ရပ္ကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ မူးယစ္ေဆးဝါးမွ ဝင္ေငြ၊ လက္နက္ခဲယမ္းမ်ားမွ ဝင္ေငြမ်ားေပါင္းစု၍ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တ႐ုတ္မွေထာက္ပံ့မႈ မ်ားရ ယူ၍ေသာ္လည္းေကာင္းအင္အားႀကီးသည့္ “ ဝ ” တပ္ဖြဲ႔တစ္ခုကို တည္ေဆာက္ရန္ ရည္မွန္းခ်က္ခ် ထားပံုရသည္။

UWSA “ ဝ ” တပ္ဖြဲ႔တြင္အသံုးျပဳလ်က္ရွိသည့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံလုပ္သံခ်ပ္ကာယာဥ္မ်ား




 
 
 
 
 
 
 
 
 


SSPP/SSA အဖြဲ႔

 တပ္မေတာ္ႏွင့္ ဝမ္ဟိုင္းေဒသတြင္ တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားခဲ့စဥ္အတြင္း ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ ပန္ဖႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအမ်ားစု ပန္ဆန္းသို႔ သြားေရာက္တိမ္းေရွာင္ခဲ့ရဖူးသည္။ အျပန္အလွန္အက်ိဳး စီးပြားမ်ား အတြက္ ၫႇိႏႈိင္းမႈမ်ားေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ဝမ္ဟိုင္း၏ေနာက္ေပါက္မွတစ္ဆင့္ ပန္ဆန္း သို႔ဆက္သြယ္ေရးလမ္းထြင္ ထားသည္။ ပန္ဆန္း၏ ေရွ႕ကာအျဖစ္ေနေပးမည္။ လိုအပ္သည္မ်ား ေထာက္ပံ့ကူညီပါရန္ ၫႇိႏႈိင္းသေဘာတူထား သည္။ ဝမ္ဟိုင္းေဒသသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းပိုင္းသို႔ ေရာက္ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ အခ်ိန္မေရြး ေခ်မႈန္းျခင္းခံရႏိုင္ေၾကာင္း သံုး သပ္လ်က္ “ ဝ ” တပ္ဖြဲ႔ႏွင့္ စစ္ေရးမဟာမိတ္ျပဳကာ အားကိုးရွာထားျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။
 


 
 
SSPP/SSA တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ား လူ၊ လက္နက္တိုးပြားလာမႈကစဥ္းစားစရာျဖစ္သည္
 
 

KIO/KIA အဖြဲ႔
  ဝမ္ေပါင္အိပ္မက္ရွည္ကို မက္ဆဲျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြမ္ေမာ္က ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၄ ရက္ေန႔၊ ေရႊလီေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကားကို ပါးစပ္ကမခ်တမ္း ေျပာခဲ့ေသာ္လည္း ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၅ ရက္ေန႔၊ KIA ေတာ္လွန္ေရးေန႔တြင္ ဥကၠဌ ေဇာင္းဟရား၏မိန္႔ခြန္းက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာ KIO/KIA ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္အမွန္ကို ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ လိုင္ဇာ FM မွထုတ္လႊင္ခဲ့သည့္ KIO ဥကၠ႒၏ ေတာ္လွန္ေရးေန႔မိန္႔ခြန္းသည္ အမွန္စင္စစ္ KIA ၏စစ္ေရး လႈံ႕ေဆာ္မႈႀကီးတစ္ခုသာ ျဖစ္သည္။ လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒဟူသည့္ စကား(၅)လံုးျဖင့္ ကခ်င္မ်ားက ဗမာတို႔အေပၚမုန္းတီးမႈျဖစ္ေပၚရန္၊ခံျပင္းစိတ္ကိုျဖစ္ေစရန္၊ ဇာတ္နာေအာင္ဖန္တီးသည့္ အလိမ္အ ညာ မိန္႔ခြန္း တစ္ရပ္ကို ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ စင္စစ္ KIO/KIA ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ကခ်င္ႏိုင္ငံ /ဝမ္ေပါင္ႏိုင္ငံထူေထာင္ရန္ အတြက္ လူမ်ိဳးေရးလႈံ႕ေဆာ္မႈမ်ားျဖင့္အႀကံႀကီးစြာ ေဆာင္ရြက္ ေနျခင္းျဖစ္သည္။ႏႈတ္ခမ္းေစ့ၿပံဳးျပေနသည္ကိုသာၾကည့္၍ဆံုးျဖတ္မရႏိုင္ပါ။ပါးစပ္အဟကိုေစာင့္ၾကည့္ ပါမွ အစြယ္ေဖြးေဖြးမ်ားျမင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ေသခ်ာေအာင္ ထပ္ၾကည့္ပါက အစြယ္ၾကား မွ အသားစမ်ားပင္ျမင္ေတြ႔ရပါလိမ့္ဦးမည္။ KIO/KIA အား အေပၚယံမၾကည့္မိရန္ လိုပါသည္။
KIO/KIA တို႔ အေနျဖင့္ တ႐ုတ္ႏွင့္ “ ဝ ” တပ္ဖြဲ႔မ်ား၏ ေထာက္ပံ့မႈမ်ား၊ သစ္၊ ေက်ာက္စိမ္း၊ မူးယစ္ေဆးဝါး ဝင္ေငြရရွိမႈမ်ားေၾကာင့္ ဝမ္ေပါင္အိပ္မက္ကို စြန္႔လႊတ္မည့္ပုံမေပၚေပ။ ေရႊလီ ေဆြးေႏြးပြဲသည္ KIO/KIA အတြက္ အသက္တမွ်အေရးႀကီးေသာ စစ္ေရးထြက္ ေပါက္ႀကီးရရွိခဲ့ျခင္း သို႔တည္းမဟုတ္ေနာက္တစ္လွမ္းမွ်ပင္ဆုတ္ရန္ေျမမရွိေတာ့သည့္စစ္ေရးအေျခအေနမွလြတ္ေျမာက္ခြ င့္ ရခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ အစိုးရႏွင့္ တပ္မေတာ္ မွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလိုလားစြာျဖင့္ KIO/KIA တို႔အား ဆုတ္လမ္းဖြင့္ေပးလိုက္ျခင္းလည္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ Boxing စကားႏွင့္ေျပာရပါက လက္ရွိအခ်ိန္သည္ KIO/KIAတို႔က တပ္မေတာ္အား time out ေခၚထားျခင္းႏွင့္တူေနသည္။ အနားေတာင္း၍ ပုဝါကူ၊ ေရ႐ွဴေနျခင္းဟုလည္းဆိုႏိုင္သည္။ သက္လံုမွန္လာလွ်င္ ျပန္ထိုးဦးမည္မွာ ေသခ်ာလွပါသည္။





တ႐ုတ္ႏွင့္ “ ဝ ” တပ္ဖြဲ႔ထံမွရရွိေသာ လက္နက္မ်ားျဖင့္ အစိုးရကိုတိုက္ခိုက္ေနသည့္ KIO/ KIA တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ား

တပ္မေတာ္
 နည္းလမ္း၂မ်ိဳးစဥ္းစားေရြးခ်ယ္ႏိုင္ပါသည္။နည္းလမ္း(၁)အေနျဖင့္ပဋိပကၡမ်ားအေပၚ အေမရိ ကန္ ႏွင့္ အေနာက္အုပ္စုမွ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္းျပဳမလာေစရန္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးမွသည္ ထာဝရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသို႔ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားမည္လား(သို႔တည္းမဟုတ္) နည္းလမ္း(၂) အေနျဖင့္ သိရီလကၤာ ႏိုင္ငံတြင္ တမီးလ္က်ားသူပုန္မ်ားကို အစိုးရမွ လက္စတုံးေခ်မႈန္း သကဲ့ သို႔ေဆာင္ရြက္မည္လား၊ ယင္းႏွစ္မ်ိဳးစလံုး တပ္မေတာ္မွေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါသည္။ CIA သတင္းမ်ား၊ အင္တာနက္သတင္းမ်ားအရကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွအသံုးျပဳခဲ့ေသာလက္နက္မ်ား မွာ လက္ဝယ္ပိုင္ဆိုင္ထားမႈ၏ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းမွ်သာျဖစ္ၿပီး ယခုထက္အစြမ္းထက္လက္နက္မ်ား စြာရွိေနမည္ဟု ယံုၾကည္ရသည္။ ယင္းလက္နက္မ်ားအသံုးခ်လာပါက တိုက္ပြဲ သည္ အင္မ တန္မွၾကည့္ေကာင္းမည့္ပြဲျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။
          ျပည္တြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ခြင့္ရလာေသာ ျပည္ေျပးတစ္သိုက္ႏွင့္ ျပည္တြင္းမွ ႏိုင္ငံေရး လုပ္စားေနသူမ်ားကအသိဥာဏ္တစ္ထြာေလာက္ကယ္ႏွင့္ ၫႇာမေထာက္ေဟာတတ္လွစြာ ဆိုသည့္ စကားအတိုင္း လူႏွစ္ဦးစုမိက ႏိုင္ငံေရးတရားေဟာပါသည္။ အစိုးရကိုေ၀ဖန္ပါသည္။ ကိုယ္ထင္ရာ ကိုယ္ေျပာ၊ ကိုယ္လိုရာကိုယ္ေတြး အာဂ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ျပစ္မရွိျပစ္ရွာ၊ လမင္းကိုေခြးေဟာင္လို႔ ေရႊလေရာင္ေျပာင္မပ်က္တယ္ ထြန္းလ်က္ပင္သာ ဆိုသည့္စာခ်ိဳးရွိ ပါသည္။ အႀကံအဖန္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၏ စနက္ေၾကာင့္လည္း တ႐ုတ္အစိုးရမွ ျမန္မာအစိုးရ၏ သေဘာထားအေပၚ နားလည္မႈလြဲမွားႏိုင္ပါသည္။
          အမွန္တြင္ တ႐ုတ္တို႔ အစိုးရိမ္လြန္ေနျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္အရ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရွိျခင္း၊ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ဆက္ဆံေရးတိုးျမႇင့္လာျခင္းတို႔အေပၚ မဟာဗ်ဴဟာ မိတ္ဖက္ျဖ စ္သည့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံက မိတ္ေဆြေကာင္း ပီသစြာ ယံုၾကည္မႈရွိရန္လိုသည္။ ယခုအ ခ်ိန္သည္ ေဆြမ်ိဳးေပါက္ေဖာ္ရင္းႏွီးမႈဆိုသည္ကို ေဖာ္ထုတ္ျပသရမည့္အခ်ိန္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာအစိုးရအေပၚ သံသယမ်ားမွတစ္ဆင့္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းမ်ားအား ေထာက္ပံ့အား ေပးမႈမ်ားျပဳကာနယ္စပ္ေဒသတည္ၿငိမ္မႈကို ဖ်က္ဆီးေစျခင္းကသာလွ်င္ တ႐ုတ္တို႔အမွန္တစ္ကယ္ စိုးရိမ္သည့္အတိုင္း ျမန္မာအစိုးရဘက္မွ ႏိုင္ငံေရးသေဘာထားေျပာင္းလဲသြားႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ယင္းအေျခအေနသည္တ႐ုတ္တို႔အတြက္ႀကီးမားသည့္ေဘးၾကပ္နံၾကပ္အျဖစ္မ်ိဳးသို႔ ေရာက္ရွိ ေစႏိုင္မည့္အျပင္ ျပဴတင္းေပါက္မ်ားပိတ္ဆို႔ထားခံရသည့္ ဧည့္ခန္းတစ္ခုကဲ့သို႔ သီးျခားျဖစ္တည္မႈ ကိုသာ ပိုင္ဆိုင္ရပါလိမ့္မည္။ အက်ိဳးဆက္တစ္ခုအျဖစ္ ျမန္မာ-တ႐ုတ္ နယ္စပ္ရွိ လက္နက္ကိုင္အ ဖြဲ႔အစည္းမ်ားေၾကာင့္ နယ္စပ္ေဒသတည္ၿငိမ္မႈကို ဖ်က္ဆီးခံရေစမည္သာမက ကိုယ္ေမြးသည့္ ေမ်ာက္ ကိုယ့္ျပန္ေျခာက္ဆိုသည့္စကားအတိုင္း ယူနန္ျပည္နယ္၏လံုၿခံဳေရးကိုပါ ၿခိမ္းေျခာက္ ခံရမည့္အေျခအေနဆိုက္ေရာက္ေစႏိုင္ေၾကာင္း႐ႈျမင္သံုးသပ္ရပါသည္။                                               
                                                                                                                      
ႏိုင္ငံေရးသုေတသီတစ္ဦး

No comments:

Post a Comment