စက္တင္ဘာလ ၁ ရက္၊ ၂၀၁၅
ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ျမန္မာျပည္ရဲ႕ မီဒီယာေတြအေပၚ အမွန္အတိုင္း႐ႈျမင္မိတာေလးတစ္ခု
ေထာက္ျပေရးမိ ပါတယ္။ ႀကိဳဆိုသူ ရွိသလို အနာေပၚတုတ္က်သြားတဲ့ မီဒီယာသမားလက္ေ၀ခံ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကက္ကက္လန္ ျပန္ျပီး ရန္ေတြ႔ခဲ့ၾကပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မီဒီယာသမားတခ်ိဳ႕ ဘက္လုိက္လြန္းတယ္။ အမွန္တရားကို ႐ႈျမင္ႏိုင္မႈ အားနည္း လြန္းတယ္။ သတင္းအေျခ အျမစ္တစ္ခုကို ပုဂိၢဳလ္ေရးခံစားခ်က္နဲ႔ ယွဥ္တြဲၿပီးေရးၾကတယ္။ တစ္ဖက္ကို အတင္းဖိနင္းၿပီး တစ္ဖက္ကိုက်ေတာ့ အတင္း လိုက္ဖာေပးေနရတဲ့ မီဒီယာသမားေတြ ကို မီဒီယာသူငယ္နာမစင္သူမ်ားလို႔ ေရးခဲ့ပါတယ္။
ေခတ္ႀကီးက ေျပာင္းသင့္သေလာက္ ေျပာင္းေနၿပီဆိုတာကို လက္ခံႏိုင္ရပါမယ္။ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ဆိုတာ အာဏာရွင္ လက္ေအာက္မွာ တစ္သက္လံုးၿမိဳသိပ္လာခဲ့ရသမွ် ကို ေပါက္ကြဲဖို႔အတြက္ အသံုးခ်စရာမဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ မီဒီယာေရာယွက္မႈမွာ “ငါနဲ႔မတူ ငါ့ရန္သူ” စနစ္က အသားက်ေနခဲ့ပါၿပီ။ မ႑ိဳင္သံုးရပ္ကို ထိန္းေက်ာင္းဖုိ႔ စတုတၳမ႑ိဳင္ ဆိုၿပီးျဖစ္လာတာပါ။ အခုက စတုတၳမ႑ိဳင္ႀကီကို ထိန္းေက်ာင္းဖုိ႔ ပဥၥမ မ႑ိဳင္ျဖစ္တဲ့ ျပည္သူေတြပဲ တာ၀န္ယူရေတာ့မလို ျဖစ္ေနပါၿပီ။ သတင္းအမွန္ေတြကို ထိန္ခ်န္ထားသေရြ႕ စတုတၳမ႑ိဳင္ရဲ႕ ဂုဏ္ျဒပ္ဟာ သိမ္ငယ္ေနရဦးမွာပါပဲ။
ပါတီစံုဒီမိုကေရစီဆိုၿပီး ေခါင္းစဥ္တပ္၊ အစိုးရသစ္တက္လာ၊ အတိုက္အခံေပၚလာ၊ ႏိုင္ငံေရး တီး၀ိုင္းႀကီးသံစံုျမည္လာ ေအာင္ မီဒီယာေတြက အလယ္တည့္တည့္က ႐ႈျမင္သံုးသပ္ေပးရမယ္။
မီဒီယာေတြက တစ္ဖက္ေစာင္းနင္းျဖစ္လာၿပီဆို အင္မတန္ အႏၲရာယ္ႀကီးပါတယ္။ အစိုးရ၊အတုိက္အခံ၊ တပ္မေတာ္နဲ႔ျပည္သူေတြၾကားမွာ မီဒီယာရဲ႕ သမာသမတ္က်မႈကို ျပဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ပါၿပီ။ အေျပာင္းအလဲကိုလိုခ်င္ရင္ လမ္းေၾကာင္းကို အမွန္အတိုင္း ႐ႈျမင္ဖုိ႔လိုပါတယ္။ အစိုးရတစ္ရပ္၊ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု၊လူပုဂိၢဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္စတဲ့ ရည္ၫႊန္းခ်က္ေတြကို ေထာက္ငဲ့ၿပီး ေရးသားေဖာ္ျပ ဘက္လိုက္ေန သမွ် မီဒီယာအခန္းက႑က ေသးသိမ္နိမ့္က်ေနဦးမွာပါ။
မင္းသန္႔ႏိုင္
ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ျမန္မာျပည္ရဲ႕ မီဒီယာေတြအေပၚ အမွန္အတိုင္း႐ႈျမင္မိတာေလးတစ္ခု
ေထာက္ျပေရးမိ ပါတယ္။ ႀကိဳဆိုသူ ရွိသလို အနာေပၚတုတ္က်သြားတဲ့ မီဒီယာသမားလက္ေ၀ခံ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကက္ကက္လန္ ျပန္ျပီး ရန္ေတြ႔ခဲ့ၾကပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မီဒီယာသမားတခ်ိဳ႕ ဘက္လုိက္လြန္းတယ္။ အမွန္တရားကို ႐ႈျမင္ႏိုင္မႈ အားနည္း လြန္းတယ္။ သတင္းအေျခ အျမစ္တစ္ခုကို ပုဂိၢဳလ္ေရးခံစားခ်က္နဲ႔ ယွဥ္တြဲၿပီးေရးၾကတယ္။ တစ္ဖက္ကို အတင္းဖိနင္းၿပီး တစ္ဖက္ကိုက်ေတာ့ အတင္း လိုက္ဖာေပးေနရတဲ့ မီဒီယာသမားေတြ ကို မီဒီယာသူငယ္နာမစင္သူမ်ားလို႔ ေရးခဲ့ပါတယ္။
ေခတ္ႀကီးက ေျပာင္းသင့္သေလာက္ ေျပာင္းေနၿပီဆိုတာကို လက္ခံႏိုင္ရပါမယ္။ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ဆိုတာ အာဏာရွင္ လက္ေအာက္မွာ တစ္သက္လံုးၿမိဳသိပ္လာခဲ့ရသမွ် ကို ေပါက္ကြဲဖို႔အတြက္ အသံုးခ်စရာမဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ မီဒီယာေရာယွက္မႈမွာ “ငါနဲ႔မတူ ငါ့ရန္သူ” စနစ္က အသားက်ေနခဲ့ပါၿပီ။ မ႑ိဳင္သံုးရပ္ကို ထိန္းေက်ာင္းဖုိ႔ စတုတၳမ႑ိဳင္ ဆိုၿပီးျဖစ္လာတာပါ။ အခုက စတုတၳမ႑ိဳင္ႀကီကို ထိန္းေက်ာင္းဖုိ႔ ပဥၥမ မ႑ိဳင္ျဖစ္တဲ့ ျပည္သူေတြပဲ တာ၀န္ယူရေတာ့မလို ျဖစ္ေနပါၿပီ။ သတင္းအမွန္ေတြကို ထိန္ခ်န္ထားသေရြ႕ စတုတၳမ႑ိဳင္ရဲ႕ ဂုဏ္ျဒပ္ဟာ သိမ္ငယ္ေနရဦးမွာပါပဲ။
ပါတီစံုဒီမိုကေရစီဆိုၿပီး ေခါင္းစဥ္တပ္၊ အစိုးရသစ္တက္လာ၊ အတိုက္အခံေပၚလာ၊ ႏိုင္ငံေရး တီး၀ိုင္းႀကီးသံစံုျမည္လာ ေအာင္ မီဒီယာေတြက အလယ္တည့္တည့္က ႐ႈျမင္သံုးသပ္ေပးရမယ္။
မီဒီယာေတြက တစ္ဖက္ေစာင္းနင္းျဖစ္လာၿပီဆို အင္မတန္ အႏၲရာယ္ႀကီးပါတယ္။ အစိုးရ၊အတုိက္အခံ၊ တပ္မေတာ္နဲ႔ျပည္သူေတြၾကားမွာ မီဒီယာရဲ႕ သမာသမတ္က်မႈကို ျပဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ပါၿပီ။ အေျပာင္းအလဲကိုလိုခ်င္ရင္ လမ္းေၾကာင္းကို အမွန္အတိုင္း ႐ႈျမင္ဖုိ႔လိုပါတယ္။ အစိုးရတစ္ရပ္၊ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု၊လူပုဂိၢဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္စတဲ့ ရည္ၫႊန္းခ်က္ေတြကို ေထာက္ငဲ့ၿပီး ေရးသားေဖာ္ျပ ဘက္လိုက္ေန သမွ် မီဒီယာအခန္းက႑က ေသးသိမ္နိမ့္က်ေနဦးမွာပါ။
မင္းသန္႔ႏိုင္
No comments:
Post a Comment