ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းေပၚရိွသေဘၤာပ်က္ကို ဖယ္ရွားေနေၾကာင္း ဆယ္ယူေရးအဖြဲ႕ေျပာ

ေရေအာက္တြင္နစ္ျမဳပ္ေနေသာ 

 ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္း ဆယ္ယူေန

သည္မွာ ငါးရက္ရွိၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း

 ေခါင္းေလာင္းေပၚတြင္ ဖံုးအုပ္ေနေသာ 

သေဘၤာပ်က္တစ္စီးကို ဖယ္ရွားေနသည့္အဆင့္သာ ရွိေသးေၾကာင္း ေခါင္းေလာင္းဆယ္ယူေရး

အဖြဲ႕ထံမွ သတင္းရရွိသည္။
ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး အေပၚတြင္ သေဘၤာပ်က္တစ္စီး ကဖံုးအုပ္လ်က္ ရွိေနေသာ ေၾကာင့္ယင္းသေဘၤာကိုဖယ္ရွား ေနသည့္အခ်ိန္ျဖစ္ေန ၿပီး ေရ ေအာက္ တြင္ ေခါင္းေလာင္း  အမွန္ တကယ္ေတြ႕ရွိၿပီလားဆိုသည့္ ေမးခြန္း ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဆယ္ယူေရး အ ဖြဲ႕က ေနာက္မွသတင္းထုတ္ျပန္မည္ျဖစ္၍ ေျပာၾကားခဲ့ျခင္းမရွိေခ်။
ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး ဆယ္ယူေရးလုပ္ငန္းကို ပဲခူးျမစ္၊ ပုဇြန္ေတာင္ေခ်ာင္းႏွင့္ ရန္ကုန္ ျမစ္ဆံုစည္းရာ  ျမစ္ဝတြင္ အမွတ္အသားျပဳစည္းဝိုင္းတားကာ ေရငုပ္သမားမ်ားႏွင့္အလွည့္က် လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ျမစ္ဝတြင္ သံုးထပ္သေဘၤာတစ္စီးက ေက်ာက္ခ်ရပ္နားထားၿပီးယင္းအနီးတြင္ စက္ေလွငယ္တစ္စီးက ထပ္မံရပ္နားထားကာ ပရိတ္ရြတ္ျခင္း၊ ေစာင့္ၾကည့္ျခင္းမ်ားကို  အဆက္မျပတ္ျပဳလုပ္လ်က္ရွိသည္။
 ‘‘အေသးစိတ္အခ်က္ အလက္ကို ေရးမွတ္ထားပါတယ္။အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ေျပာျပလို႔မရ ေသးပါဘူး။ မၾကာမီသတင္းထုတ္ ျပန္သြားမွာပါ’’ဟု ေခါင္းေလာင္း ဆယ္ယူေရးအဖြဲ႕ ဦးေဆာင္သူ ဦးစံလင္း က ေျပာသည္။
ဆလံုေရငုပ္သမား ၁၀ ဦး၊ ဆယ္ယူေရးအဖြဲ႕တြင္ လူဦးေရ ၇၀ စုစုေပါင္း လူေပါင္း ၈၀ ျဖင့္ ဆယ္ ယူေနၾကၿပီး တစ္ရက္လွ်င္ ေရထခ်ိန္မနက္၊ ညေနတစ္ႀကိမ္ စီငုပ္ၿပီး ေရစီးၾကမ္းသည့္ေန႔တြင္ တစ္ေန႔တစ္ႀကိမ္သာ ငုပ္ႏုိင္ခဲ့ သည္ဟု သတင္းရရွိသည္။
ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးအစိုး ရအဖြဲ႕က ခြင့္ျပဳခ်က္ေပးသည္ႏွင့္ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းဆယ္ ယူ ေရးလုပ္ငန္း ကို ဩဂုတ္ ၉ ရက္ က စတင္ခဲ့ၿပီး သံုးရက္ရွိၿပီျဖစ္ ေၾကာင္း ဦးစံလင္းက ေျပာ သည္။
သေဘၤာႏွစ္စီးျဖင့္ ဆယ္ယူ မည္ျဖစ္ၿပီး  တစ္ရက္ဆယ္ယူ စရိတ္သည္ က်ပ္သိန္း ၂၀၀ နီးပါးရွိ သည္ဟုဆုိသည္။
‘‘ေခါင္းေလာင္းရဲ႕အေပၚမွာ ဂ်ပန္ေခတ္တုန္းက နစ္ျမဳပ္ခဲ့တဲ့ သံထည္နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ သေဘၤာ တစ္စီးရွိတယ္။ အဲဒီေအာက္မွာမွ ေခါင္းေလာင္းရွိတယ္။ အဲဒီသေဘၤာကိုဖယ္ႏုိင္မွသာ ေခါင္း  ေလာင္းကိုဆယ္လို႔ရမယ္။ ေခါင္း ေလာင္းႀကီးရဲ႕အေပၚမွာ  ပုစြန္ တုပ္ေကြးအကြင္းမရွိေတာ့ဘူး။ ေခါင္းေလာင္းက ေအာက္ကို ၄၅ ဒီဂရီေစာင္းၿပီး အဝက အေပၚမွာ ရွိေနတယ္။ ေရစီးၾကမ္းတဲ့အခ်ိန္ က ဆယ္လုိ႔အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ ျဖစ္လို႔ အဲဒီအခ်ိန္ေရြး လိုက္တာ ပါ’’ဟု ဦးစံလင္းက ရွင္းျပသည္။
ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းရွာ ေဖြေရးႏွင့္ ဆယ္ယူေရးလုပ္ငန္း မ်ားကို  အထက္ပါပုဂၢိဳလ္က ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ကတည္းကျပဳလုပ္ခဲ့ ၿပီး ၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္ ေခါင္း ေလာင္းတည္ရွိရာေနရာကို ေတြ႕ရွိခဲ့ သည္ ဟု ဆုိသည္။
ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ခန္႔တြင္ စာနယ္ဇင္းမီဒီယာမ်ားက စတင္ေဖာ္ျပ ခဲ့ၿပီးေနာက္ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ဆယ္ယူရန္အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္ ယခုသမၼတ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္တြင္လည္းဆယ္ယူရန္ ခြင့္ျပဳခ်က္ရရွိေရးအတြက္ ျပည္ တြင္း၊ ျပည္ ပစိတ္ဝင္စားသူမ်ားက ထပ္မံႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ပင္လယ္ေအာက္တြင္ နစ္ျမဳပ္ေနေသာ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ားကို ရွာေဖြသည့္စင္ကာပူ အေျခစိုက္ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုသည္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ယဥ္ေက်းမႈ ဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ ဆက္သြယ္ခဲ့ၿပီး ဆယ္ယူ ရာ တြင္ ဂ်ီပီအက္စ္စနစ္ ျဖင့္ နည္းပညာကူညီမည္ဟုဆိုခဲ့ ေသာ္လည္း အစီအစဥ္မျဖစ္ခဲ့ေပ။
ကမ္းစပ္မွ မႈန္ပ်ပ်သာျမင္ရ သည့္ ရန္ကုန္ျမစ္ေရျပင္တြင္ ရပ္ တန္႔ေနေသာ သေဘၤာတစ္စီးကို လက္ညိႇဳးထိုးျပေနသည့္ ကေလး တစ္သိုက္ျဖစ္သည္။ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ဆယ္ယူ သည့္ ေနရာျဖစ္ၿပီး ယင္းေနရာသုိ႔ သမၺန္စက္ေလွျဖင့္ လိုက္ပို႔ေပးမည္ျဖစ္ကာ အနီးကပ္ေလ့ လာ၍ရေၾကာင္း (၁၀) ႏွစ္အရြယ္ ကေလးငယ္က ရွင္းျပသည္။
လူတစ္ဦး တစ္ေထာင္ႏႈန္း ျဖင့္ လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ေပးေၾကာင္း၊ လိုက္ပါသူမ်ား အသက္အႏၲရာယ္ အတြက္ ပူပင္ရန္မလိုေၾကာင္း  ကေလးငယ္မ်ားက လာသမွ် လူ ေတြကို ရွင္းျပေနသည္။
ႏွစ္ေပါင္း ၄၀၀ ေက်ာ္က တည္းက ေရထဲတြင္ နစ္ျမဳပ္ေန သည္ဟု ယူဆရေသာ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္း ဆယ္ယူမႈကို ၾကည့္႐ႈရန္ ျပည္သူမ်ားသည္ သာေက တ ႐ႈခင္းသာ ကစားကြင္းအနီးရွိ ကုမၸဏီတစ္ခု၏ ဂိတ္၀င္ေပါက္မွ ၀င္ေရာက္လာေသာ လူအုပ္စုမွာ ေန႔စဥ္ လူရာခ်ီရွိၿပီး သက္ႀကီး ပိုင္းအရြယ္မ်ား၊ လူငယ္မ်ား၊ အ မ်ိဳးသမီးမ်ား၊ ကိုယ္ပိုင္ကားျဖင့္ လာေရာက္ ေလ့လာသူမ်ားစ သည္ျဖင့္ ရွိသည္။
လာေရာက္ၾကည့္႐ႈေသာ အခ်ိဳ႕လူမ်ားမွာ ေလွမစီးရဲေသာ ေၾကာင့္ ကမ္းစပ္မွေန၍ ျမစ္လယ္ ရွိ သေဘၤာေနရာကို မွန္ေျပာင္းျဖင့္ၾကည့္သည္။ အခ်ိဳ႕ကမူ သမၺန္စက္ေလွျဖင့္ သြားေရာက္ ၾကည့္႐ႈသူမ်ား၏ ျပန္လည္ေျပာျပခ်က္ကို ေစာင့္၍ နားေထာင္ၾကသည္။
သြားေရာက္ ၾကည့္႐ႈလိုသူ မ်ားသည္ စက္ေလွကို ႏွစ္မ်ိဳး ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ၿပီး တစ္ဦးလွ်င္ ေငြ က်ပ္ တစ္ေထာင္ျဖင့္ ေျပးဆဲြေန ရာမွ ယခု ေငြက်ပ္ ၂၀၀ ျဖင့္ လိုက္သည့္ ငါးဖမ္းေလွမ်ားႏွင့္ အသက္ကယ္အက်ႌပါသည့္ လူ ဆယ္ေယာက္ဆံ့ စက္ေလွႀကီးျဖင့္ တစ္ဦးလွ်င္ ၅၀၀ က်ပ္ႏႈန္းျဖင့္ အ ၿပိဳင္အဆိုင္ ေျပးဆဲြေနသည္။
‘‘ဒီေန႔နဲ႔ဆို ေလးရက္ရွိၿပီ။ ဆယ္ေနတာပဲ။ သေဘၤာေတာ့ ေတြ႕သြားၿပီ။ ေခါင္းေလာင္းႀကီး က သေဘၤာေအာက္မွာ ရွိတယ္’’ ဟု ဆယ္ယူသည့္ ေနရာသို႔ လိုက္ ပို႔ေပးသည့္ ေလွသမၺန္သမား မ်ားက ေလွေပၚရွိ ဧည့္သည္မ်ား ကို ရွင္းျပေနသည္။
ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး စတင္ဆယ္ယူသည့္ ပထမေန႔ တြင္ သမၺန္သံုးစီးျဖင့္ စတင္ပို႔ ေဆာင္ခဲ့ရာမွ သြားေရာက္ၾကည့္ ႐ႈလိုသူ တစ္ေန႔တျခား မ်ားလာ ၍ သမၺန္ေလွအစီး ၃၀ ခန္႔ထိ တိုးခ်ဲ႕ေျပးဆဲြလ်က္ရွိသည္။
ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္း ဆယ္ယူသည့္ အခ်ိန္ႏွင့္တိုက္ ဆိုင္၍ ငါးဖမ္းေလွသမားမ်ားမွာ ငါးမဖမ္းေတာ့ဘဲ လာၾကည့္သူ မ်ားကို စက္ေလွျဖင့္ လိုက္ပို႔သည့္ အလုပ္ေျပာင္းလုပ္လာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
သမၺန္စက္ေလွစတင္ထြက္ ခြာၿပီး ၁၀ မိနစ္ခန္႔အၾကာတြင္ သာသနာ့အလံ လႊင့္ထူထားကာ သေဘၤာတစ္၀ိုက္တြင္ ငွက္ေပ်ာ ရြက္မ်ား ခ်ည္ေႏွာင္ထားေသာ သံုးထပ္သေဘၤာတစ္စီးကို ေရ လယ္တြင္ ေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။ သေဘၤာေပၚရွိ အျဖဴေရာင္၀တ္ ဆင္ထားေသာ လူမ်ားက သမၺန္ စက္ေလွျဖင့္ လာေရာက္ၾကည့္႐ႈ သူမ်ားကို လက္ျပႏႈတ္ဆက္ၾက သည္။ သမၺန္ေပၚမွ လာေရာက္ ၾကည့္႐ႈသူ လူအမ်ားကလည္း ျပန္လည္လက္ျပ ႏႈတ္ဆက္ၾက သည္။
ယင္းသေဘၤာေပၚတြင္ သာ သနာ့အလံ၊ ငွက္ေပ်ာပဲြ၊ အုန္းပဲြ တို႔ျဖင့္ ကန္ေတာ့ပဲြမ်ားေပး၍ အ စီအရင္မ်ားထားရွိထားေၾကာင္း သေဘၤာေပၚသို႔ လူစိမ္းလံုး၀ အ တက္မခံေၾကာင္းလည္း သိရ သည္။
ထုိသေဘၤာ အေက်ာ္တြင္ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းရွိသည္ ဟု ယူဆရေသာ ေနရာ၌ လုပ္ငန္းခြင္၀င္မည့္ သေဘၤာတစ္စီးကို ထပ္မံေတြ႕ရွိရသည္။ ယင္းသေဘၤာေဘးပတ္လည္တြင္ ေရေပၚတြင္ ေပၚေနေသာ လိေမၼာ္ေရာင္ ေဗာ္ယာမ်ား ေတြ႕ရသည္။
‘‘ေခါင္းေလာင္းႀကီးရယ္၊ ခုနစ္ေပျမင့္တဲ့ ဘုရားႏွစ္ဆူ၊ ရတ နာေသတၱာ ခုနစ္လံုးရွိေသးတယ္။ စာအုပ္ထဲမွာ အဲဒီလို ေရးထား တယ္’’ ဟု လာေရာက္ၾကည့္႐ႈသူ တစ္ဦးက ဆုိသည္။
သမၺန္စက္ေလွျဖင့္ ရန္ကုန္ ျမစ္အတြင္း မိနစ္ ၃၀ ခန္႔ထိ စီးရ ၿပီး ယင္းေနရာတစ္၀ိုက္တြင္ ေရ စီးသန္ေသာ ရန္ကုန္ျမစ္ေရ၏ လႈိင္းလံုးႀကီးမ်ား ပုတ္ခတ္ေန သည္ကို ေတြ႕ရသည္။
‘‘ဘာမွ ေထြေထြထူးထူး မ ေတြ႕ဘူး။ သေဘၤာနဲ႔ ေဗာေတြပဲ ေတြ႕တယ္’’ ဟု သံလ်င္ၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္သည့္ ကိုရဲႏိုင္က ေခါင္း ေလာင္းဆယ္ယူရာသုိ႔ သြား ေရာက္ၿပီး သမၺန္ေလွေပၚမွ အ ဆင္းတြင္ ေျပာသည္။
ေန႔စဥ္ နံနက္ ၈ နာရီမွ ည ေန ၆ နာရီအထိ လာေရာက္ၾကည့္ ႐ႈသူမ်ားကို ပို႔ေဆာင္ေပးေနရၿပီး သမၺန္ေလွတစ္စီးလွ်င္ ၀င္ေငြ က်ပ္တစ္ေသာင္းခဲြေက်ာ္ ရရွိေနေၾကာင္း သမၺန္သမားမ်ားထံမွ သိရသည္။
‘‘အစတစ္စေလာက္ ေပၚ ထြက္လာလိုက္၊ ရန္ကုန္တစ္ တိုင္းလံုးက လူေတြ ဒီနားမွာ စုၿပံဳ ၿပီးႀကိတ္ႀကိတ္တိုးမွာ။ ေခါင္း ေလာင္းကို အုပ္ေနတဲ့ သေဘၤာ ႀကီးအစကို ဆဲြဖယ္လို႔ရၿပီဆုိရင္ လူေတြဒီထက္ေတာင္ လာၾကည့္ ဦးမွာ။ အခု ဘာမွမေတြ႕ေသး တာေတာင္ လာၾကည့္တာ’’ ဟု ေလးရက္ဆက္တိုက္ ကမ္းတြင္ လာၾကည့္သူတစ္ဦးက မွတ္ခ်က္ ျပဳသည္။
ယခု သမၺန္စက္ေလွမ်ားမွာ ငါးဖမ္းေလွႏွင့္ ဒလဘက္မွ လာ ေရာက္ေျပးဆဲြေနသည့္ လူ ၁၀ ေယာက္ဆံ့ စက္ေလွမ်ားျဖစ္ၿပီး လာေရာက္ၾကည့္႐ႈသူ မ်ားျပား လာသျဖင့္ စနစ္တက်ႏွင့္ အေရး ေပၚေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ သက္ဆိုင္ ရာက ႀကီးၾကပ္ေဆာင္ရြက္သင့္ ေၾကာင္း လာေရာက္ၾကည့္႐ႈသူ အခ်ိဳ႕က မွတ္ခ်က္ေပးသည္။
‘‘စလုပ္တည္းက လာၾကည့္ တာ။ ေလွနဲ႔ေတာ့မသြားဘူး။ အႏၲ ရာယ္မ်ားလို႔’’ ဟု ျမစ္ကမ္းနား တြင္ ရပ္ၾကည့္ေနသည့္ ေဒါပံုၿမိဳ႕ နယ္မွ အသက္ (၃၀) အရြယ္ အ မ်ိဳးသားက ဆိုသည္။
ရန္ကုန္ျမစ္၊ ပဲခူးျမစ္၊ ပုဇြန္ ေတာင္ေခ်ာင္းတို႔ဆံုရာ ရန္ကုန္ ျမစ္တြင္ အမွတ္အသားျပဳလုပ္ၿပီး ဒီေရတက္ခ်ိန္တိုင္း ဆလံုလူမ်ိဳး ေရလုပ္သား ၁၀ ဦးႏွင့္ ၾသဂုတ္ ၉ ရက္ မွစတင္၍ ေခါင္းေလာင္း ႀကီးကို ေရငုပ္ရွာေဖြလ်က္ရွိရာ ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္အထိ ေခါင္း ေလာင္းႀကီးအေပၚရွိ သေဘၤာ ကို ေတြ႕ရၿပီး ႀကိဳးခ်ည္မွတ္သား ထားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေခါင္း ေလာင္းဆယ္ယူေရးအဖဲြ႕က ေျပာၾကားထားသည္။
တစ္ေန႔လွ်င္ အနည္းဆံုး ႏွစ္ႀကိမ္ခန္႔ ေရငုပ္ရွာေဖြၾကၿပီး ၾသဂုတ္ ၁၂ ရက္တြင္ တစ္ ႀကိမ္သာ ေရငုပ္ႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ေခါင္းေလာင္းဆယ္ယူေရးအဖဲြ႕ ေခါင္းေဆာင္ ဦး၀င္းျမင့္က မီဒီ ယာတစ္ခုအား ေျဖၾကားထား သည္။
‘‘မေန႔က ေတြ႕တာ။ ခု သေဘၤာျမဳပ္ကိုေတြ႕တယ္လို႔ ယူ ဆတဲ့ ဒီနားဧရိယာ၊ သေဘၤာ ျမဳပ္ တာကို ႀကိဳးခ်ည္ထားၿပီးၿပီ။ ေရ ငုပ္သမားေတြက ဆလံုလူမ်ိဳး ေတြ။ ဘာကိရိယာမွမပါဘူး။ ဒီ တိုင္းငုပ္တာ။ လူတစ္ေယာက္ကို တစ္ခါငုပ္ရင္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ ငုပ္တယ္။ ေရငုပ္သမား ၁၀ ေယာက္ေလာက္ရွိတယ္။ ေရၿငိမ္ တဲ့အခ်ိန္ ငုပ္ရတာ။ ေရက်တဲ့အ ခ်ိန္ေပါ့။ ေရတအားစီးရင္ လုပ္ လို႔မရဘူး’’ ဟု ေရလုပ္သား ဦးစံ လြင္က ဆိုသည္။
ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္း ဆယ္ယူသူ ဦးစံလင္းသည္ ၁၉၉၇ခုႏွစ္မွစတင္၍ ခုနစ္ႀကိမ္ ခန္႔အထိယင္းေခါင္းေလာင္းႀကီး ဆယ္ယူရရွိေရး ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၿပီး ေအာင္ျမင္မႈ မရရွိခဲ့ေပ။
ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး တူးေဖာ္သည့္ ကုန္က်စရိတ္မွာ ျမန္မာက်ပ္ေငြ သိန္း ၂၀၀၀ ခန္႔ အထိ ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းထားသည္။
ဓမၼေစတီမင္းက ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္သုိ႔ လွဴဒါန္းရန္ ေခါင္း ေလာင္းႀကီးကို သြန္းလုပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေၾကး၊ ေရႊ၊ ေငြႏွင့္ သံ ျဖဴစုစုေပါင္း တန္ ၂၉၀ ေက်ာ္ အ သံုးျပဳထားၿပီး ကမၻာေပၚတြင္ အ ေလးခ်ိန္ အမ်ားဆံုးအျဖစ္ မွတ္ တမ္း၀င္ခဲ့ေသာ ၁၁၆ မက္ထရစ္ တန္ရွိသည့္ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္က သြန္းလုပ္ေသာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွ ကံ ေကာင္းျခင္းေခါင္းေလာင္း (Bell of Good Luck) ၏ အေလးခ်ိန္ ထက္ ႏွစ္ဆရွိသည္။

From: https://www.facebook.com/pages/Myanmar-Review/331160473718185