ဒါေၾကာင့္ သူတို့ အေတာ္ခ်မ္းသာလာၾကတယ္။
ေနာက္တစ္ဦးကလည္း မံု့ဟင္းခါးခ်က္တတ္တယ္လို့ သူကိုယ္သူထင္တယ္ သူဟာပိုေကာင္းတယ္လို့ လဲ သူဖာသူေျပာတယ္ သူလည္းဆိုင္ထပ္ဖြင့္တယ္ သူဆိုင္ကလည္း abc နဲ့ေရာင္းတယ္ လူေတြ သိပ္လာမစားၾကဘုူး ေလ်ာ့ေရာင္းၾကည့္တယ္ မလာဘူး ဟိုသူသံုးတဲ့ ကုန္ၾကမ္းေတြနဲ့ ဟိုတစ္ေယာက္ သံုးတာလည္းတူတူဘဲ သံုးတယ္ သို့ေသာ္ မေရာင္းရတဲ့ အတြက္ မကုန္တဲ့ ဟင္းေတြ က ရွံဳးလာတယ္ ရင္းထားတဲ့ အိုးေတြ ခြက္ေတြဖိုးက အလကားျဖစ္ေနတယ္ တစ္ေနကုန္ ဘာမွမလုပ္ရဘဲ လာစာသူထိုင္ေစာင့္ေနရေတာ့ အျခားအလုပ္လည္း မလုပ္ရေတာ့ ေငြမဝင္ဘူး။
ဒီလိုဆိုရင္ ေလာကၾကီးက မတရားတာလား ရပ္ကြက္ထဲက လူေတြမ်က္ႏွာလိုက္တာလား အျဖစ္အပ်က္က သဘာဝမက်တာလား ကံေၾကာင့္လား ေနာက္လူက မလုပ္တတ္တာလား ဘာလားညာလားေတြးေတာ္နိုင္တယ္။
တကယ္ေတာ့ ဘြဲရတဲ့သူခ်င္းတူတူ တို့ ပညာတတ္တာခ်င္းတူတူတို့ ၾကိဳးစားတာခ်င္းတူတူတို့ ရင္းႏွီးျမဳတ္ႏွံတာခ်င္းတူတူတို့ ဆိုတာနဲ့ အတူတူျပန္ရရမယ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ မေသခ်ာပါဘူး။ ဒီဘြဲရရင္ ဒီလခေပးရမယ္ ဒီလုပ္သက္ရွိရင္ ငါဒီေလာက္တန္တယ္ ဒီေလာက္ငါလုပ္နိုင္ရင္ ဒီလိုေပးရမယ္ဆိုတာက သူဖာသူသတ္မွတ္ၾကတာေတြလို့ ေျပာနိုင္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ကိုယ္မံုဟင္းခါး လူေတြဘာလို့ လာမစားတာလဲဆိုတာကို အေျဖရွာဖို့ မၾကိဳးစား ဘဲ ေလာကၾကီးဆိုတာမတရားဘူးဆိုတာ သက္ေသျပဖို့ ၾကိဳးစားေနရင္ ကိုယ္ဘာလိုေန လဲဆိုတာကို ကိုယ္ဖာကိုမျမင္နိုင္ရင္ ေအာင္ျမင္သူေတြရဲ့ လွိဳ့ဝွက္ခ်က္ကို ျမင္ေအာင္မၾကည့္နိုင္ရင္ အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုရင္းျပီး ယံုၾကည္မွဳ့ကို မတည္ေဆာက္နိုင္ရင္ ေတာ့ စိတ္မြန္းက်ပ္ေနတဲ့ သူတစ္ဦးအေနနဲ့ ဘဲ ေနထိုင္ရမွာပါ။ ကံေၾကာင့္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဝီရိယေၾကာင့္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဉာဏ္လိုတာ ဘဲျဖစ္ျဖစ္ တတ္နိုင္သေလာက္ျဖည့္ျပီး အၾကိမ္ၾကိမ္မၾကိဳးစားဘဲ မတရားဘူး တရားတယ္ ေပ တံၾကီးနဲ့ ဘဲ ေနရင္ေတာ့ လွပတဲ့ အနာဂတ္ေတြရဖို့ ခက္ပါတယ္။ ေရာင္းေနတဲ့ မံုဟင္းခါးတိုင္ေဘး
မွာ ျမီးေရွ ဆိုင္ေလးထြက္လာျပီး မုန့္ဟင္းခါးဆိုင္ လူမရွိေတာ့ဘဲ လူေတြ ျမီးေရွဆိုင္မွာလာတိုးေန တာ လည္း ျဖစ္တတ္တာဘဲေနာ္သတိထားဖို့ ေျပာတာပါဘာလို့လည္းဆိုေတာ့ လူေတြက တစ္ဦးနဲ့ တစ္ဦး တကယ္မတူပါဘူး။ ေနာက္ ေဈးဝယ္ေတြ ေဖာက္သယ္ေတြ လက္ခံသူေတြ ရဲ့ ေပတံနဲ့ ကိုယ္ဖာကိုယ္တိုင္းေနတဲ့ ေပတံေတြမတူနိုင္ၾကပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ေလာကၾကီးဆိုတာ ငယ္ငယ္က အတန္းထဲက အဆင့္ သတ္မွတ္ခ်က္ မွာလို အဆင့္ ၁ က အေတာ္ဆံုးလို့ မယူဆၾကပါဘူး။ ဒီလိုမရုိုးရွင္းတဲ့ အမွန္တရားေတြကို ေပးထားခ်က္လို့ လက္မခံနိုင္ရင္ ကိုယ္ဖာကိုယ္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ မူဝါဒေတြနဲ့ ဘဲ ျဖစ္သင့္တယ္ ျဖစ္ရမယ္ ေအာ္ေနရင္ေတာ့ ကိုယ္ဘဲ ေဘာင္ျပင္ ေရာက္သြားမွာပါ။
သမတၾကီးလင္ကြန္း ၾကီးျမတ္သူမျဖစ္ခင္ ဘယ္ေလာက္ ရွံဳးနိမ့္ ခဲ့ရသလဲ Apple ရဲ့ စတိေဂ်ာ့ကေရာ ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ မရွံဳးဘူးသူလား သူတို့ေရာ လုပ္တိုင္းတင့္တယ္ခဲ့သူေတြလား။ လွွ်မ္းလွ်ပ္ေတာက္ေနခဲ့တဲ့ Nokia အခု ဘယ္ေရာက္သြားျပီလည္း အခုလပ္တေလာ BlackBerry Sony Motorolla ေတြ ေရာ ဘာျဖစ္ကုန္တာလဲ သူတို့ က မတတ္ၾကလို့လား မသိလို့လားလို့ ေမးစရာရွိပါတယ္။ နပိုလီယံလည္းေနာက္ဆံုးေတာ့ စစ္ရွ့ဳးခဲ့ရတာပါဘဲ။တကယ္ျဖစ္တာကို ဘဲ ဘာေၾကာင့္ အေျဖရွာေစခ်င္ပါတယ္ ဘယ္လိုျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္လို့ မျဖစ္သင့္ဘူး ေျပာလို့ မရပါဘူး။ ေလာကၾကီး ကို ရြဲလို့မရပါဘူး သူအလုပ္သူလုပ္ေနတာက စနစ္က်ေနျပီးသားပါ တကယ္ေတာ့ ရွင္သန္သူေတြဆိုတာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို လိုက္ျပီး လိုတာေျပာင္းနိုင္သူေတြပါ လိုတာေတြေျပာင္းတာကို လိုက္ ျဖည့္ေနနိုင္သူပါ ဘဝဆိုတာတကယ္ေတာ့ ကိုယ္ဖန္တီးတာပါ။ သူမ်ားဖန္တီးတာ ခံေနတာကို က သူဖာသူအဲလိုျဖစ္ေအာင္ဖန္တီးေနတယ္လို့ တြက္နိုင္ပါတယ္ အေျဖရွာေတြ့နိုင္ၾကပါေစ။
ရဲျမတ္သူ
No comments:
Post a Comment