မာန္ေအာင္ ကို ကယ္တင္ပါ

မတတ္သာတဲ့အဆံုး ကိုယ့္ေပါင္
ကိုယ္လွန္ေထာင္းရကိန္း ဆိုက္
လာေတာ့ ရင္နာနာနဲ႔ပဲ ေထာင္း
ပါရေစ။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒုတိယအၾကီးဆံုး
ကၽြန္းျဖစ္တဲ့ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲက 
မာန္ေအာင္ကၽြန္းဟာ တကယ္ေတာ့ ျမိဳ႕ငယ္ေလးတစ္ျမိဳ႕နဲ႔
 ေက်းရြာေလးေတြပဲ ရွိတဲ့၊
တျခားျမိဳ႕ေတြနဲ႔ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ ဖြြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈ အနည္းငယ္နိမ့္က်ေနေသးတဲ့ ေနရာေလးတစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ ကုလားျပႆနာဒဏ္ကို ခံစားေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘဂၤလီမရွိတဲ့ မာန္ေအာင္ကၽြန္းဟာ တျခားျမိဳ႕နယ္ေတြနဲ႔စာရင္ အင္မတန္တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ ေနရာေလးပါ။ တနယ္တေက်းကေျပာင္းေရြ႕
အေျခခ်လာသူနည္းပါးျပီး ေဆြမ်ိဳးလွည့္ပတ္စပ္လို႔ရတဲ့ ေဒသခံအမ်ားစုေနထိုင္တဲ့ ေနရာတစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္။

ထူးျခားျဖစ္စဥ္ သိပ္မရွိလို႔ မီဒီယာေတြရဲ့ သတင္းေဖာ္ျပမႈ မခံရသေလာက္နည္းပါးတဲ့ ဒီေဒသကို ျခိမ္းေျခာက္လာေနတာက မထင္မွတ္တဲ့ မူးယစ္ေဆး၀ါးျပႆနာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မူးယစ္ေဆးထုတ္လုပ္တဲ့ ေဒသေတြနဲ႔ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာေ၀းကြာျပီး ရြာၾကီးတစ္ရြာအက်ယ္အ၀န္း
ေလာက္ပဲရွိတဲ့ ဒီမာန္ေအာင္ျမိဳ႕ေသးေသးေလးမွာ ဘာေၾကာင့္ ဒီျပႆနာေပၚလာရတာလဲ။ အရင္တုန္းက မူးယစ္ေဆးသံုးစြဲတဲ့လူ မာန္ေအာင္မွာမရွိဘူးလားဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စ ရွိဖူးပါတယ္။ ဒိုင္ယာဇီဗင္လို ေဆးဆိုင္ကေန အလြယ္တကူ၀ယ္လို႔ရတဲ့ဟာမ်ိဳးေတြကို သံုးစြဲတဲ့လူေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ေဒသတြင္းမွာ တရားမ၀င္ မူးယစ္ေဆး၀ါး ေရာင္းခ်တဲ့အဆင့္ထိ ေနထိုင္ဖူးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ေက်ာ္ ကာလအတြင္း တစ္ခါမွမေတြ႕ဖူးပါဘူး။ ခုေတာ့ အေျခအေနေတြ အဆိုးဖက္မွာ တိုးတက္လာေနျပီလို႔ သိရပါတယ္။

မာန္ေအာင္က လူငယ္ေတြနဲ႔လူလတ္ပိုင္းေတြၾကားမွာ မူးယစ္ေဆးသံုးစြဲမႈေတြ မ်ားျပားလာေနပါတယ္။ မူးယစ္ေဆးေရာင္းခ်သူေတြ စီးပြားျဖစ္ေနပါတယ္။ ေဒသတြင္းတာ၀န္ရွိသူေတြက လိုင္းေၾကးရလို႔
ျငိမ့္ေနၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ငယ္စဥ္က ဖဲ၀ိုင္း၊ၾကက္၀ိုင္းနဲ႔ အရက္ခိုးခ်က္သူေလာက္ပဲ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့ ဒီေဒသမွာ တည္ဆဲဥပေဒကို မထီမဲ့ျမင္လုပ္ရဲတဲ့လူေတြ၊
ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ခ်ိဳးေဖာက္ရဲတဲ့လူေတြ ရွိလာတဲ့အေနအထားဟာ မာန္ေအာင္ကၽြန္းရဲ့ အင္မတန္တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ သဘာ၀ကို ဖ်က္ဆီးေနၾကပါျပီ။ ဘ၀ေတြမပ်က္ခင္အခ်ိန္ထိေတာ့ မူးယစ္ေဆးရဲ့အရသာကို ေလာကနိဗၺာန္လို႔ ထင္ေနၾကအုန္းမွာပါပဲ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုခြဲေက်ာ္ ကာလတုန္းက မာန္ေအာင္ကၽြန္းကို ဧည့္သည္ဆိုးတစ္ေယာက္
ေရာက္ခ်လာဖူးပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံတလႊားေရပန္းစားတဲ့ တရားမ၀င္ ခ်ဲထီနဲ႔ႏွစ္လံုးထီပါ။ ကူးစက္မႈအလြန္ျမန္ဆန္တဲ့ ကပ္ေရာဂါဆိုးၾကီးတစ္ခုလို မာန္ေအာင္ျမိဳ႕ကေနစျပီး ရြာစြန္ဇနပုဒ္ထိပါမက်န္ ခ်ဲဒိုင္ေတြ၊ေကာ္မရွင္စားေတြ မိႈလိုေပါက္ကုန္ပါတယ္။ ေခတ္မွီသူတိုင္း ခ်ဲေရာင္းၾကသည္လို႔
ေျပာရမယ့္အတိုင္းပါပဲ။ တဖက္မွာလည္း အရူးအမူးခ်ဲထိုးတဲ့လူေတြ၊ ခ်ဲတြက္သမားေတြ၊ ခ်ိဳင္းၾကည့္သူေတြ၊ အတိတ္ေကာက္သူေတြကလည္း ေသာက္ေသာက္လဲပါပဲ။ ခုလိုမ်ိဳး မိုဘိုင္းဖုန္းေတြ မရွိေသးတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္လို႔ ခ်ဲထြက္မယ့္ေန႔က်ရင္ မာန္ေအာင္တကၽြန္းလံုးရဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ တယ္လီဖုန္း
အိတ္ခ်ိန္းရံုးေရွ႕မွာ ဂဏန္းထြက္အလာကို ေစာင့္ေနတဲ့လူအုပ္ၾကီးဟာ ဘုရားပြဲေတာ္တစ္ခုေလာက္ကို စည္ကားေနခဲ့ပါတယ္။ ေငြ၀င္တဲ့လူ၊ေငြရႊင္တဲ့လူ၊ေငြထြက္တဲ့လူ၊ ေငြျပတ္တဲ့လူစသျဖင့္ ပံုမွန္တဲ့ပိုမိုတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြဖိစီးေနတဲ့မ်က္ႏွာေတြဟာ ခ်ဲေပၚတဲ့အခ်ိန္ကစျပီး မာန္ေအာင္ကၽြန္းမွာ တစ္ေန႔တျခား ပိုမိုမ်ားျပားလာခဲ့ပါတယ္။ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္အၾကာမွာေတာ့ တိုက္ေဆာက္တဲ့လူ၊အိမ္ေပ်ာက္တဲ့လူ၊
ျခံေပ်ာက္တဲ့လူ ေနာက္ဆံုး ဘ၀ေပ်ာက္တဲ့လူေတြ မာန္ေအာင္ကၽြန္းကေန ေပၚထြက္လာပါေတာ့တယ္။ အေပ်ာ္သေဘာ အရက္ဖိုး၊ လက္ဖက္ရည္ဖိုး၊ ေစ်းဖိုးေလးေတြ ဖဲ့ထိုးရာကေန အိမ္ေရာင္းျခံေရာင္းျပီး
ေဟာ့ဂဏန္းေတြကို စံုျပံဳေအာ၊ မေပါက္ေတာ့ တက္တက္ေျပာင္၊ ေပါက္ျပန္ေတာ့လည္း ဒိုင္ကမေလ်ာ္ပဲထြက္ေျပးလို႔ ျပည္မမွာလို လမ္းေဘးမေရာက္ေပမယ့္ ထမင္းေန႔ညနပ္မမွန္ေတာ့တဲ့ လူတန္းစားေတြ ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ တန္ခိုးထြားတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္လို႔
ေထာက္လွမ္းေရးေတြကို ပုခံုးထမ္းထားၾကတဲ့ ခ်ဲဒိုင္ေတြရဲ့ ၾသဇာကလည္း ေဒသတြင္းမွာ မေသးလွပါဘူး။ ခ်ဲေၾကာင့္ ခ်မ္းသာသြားတဲ့လူက လက္ဆယ္ေခ်ာင္းမျပည့္ေပမယ့္ ဘ၀ပ်က္သြားတဲ့လူေတြက စပါးတစ္တင္းစာမကပါဘူး။ ဘ၀ပ်က္သြားတဲ့လူေတြထဲမွာ မိသားစုတစ္ခုလံုး ကစဥ့္ကလ်ားျပိဳကြဲခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔မိသားစုလည္းပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ေဆးလိပ္ခံုပိုင္ရွင္ဘ၀ကေန ေန႔စဥ္ထမင္းနပ္မွန္ေရးအတြက္
ကိုယ့္ဘာသာေဆးလိပ္လိပ္ျပီး ေစ်းမွာပ်ံက်ခ်ေရာင္းရတဲ့ဘ၀ထိ ထိုးဆင္းသြားျပီး ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သမီးႏွစ္ေယာက္ကို မိဘအိမ္မွာအပ္၊ သားအၾကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မိဘႏွစ္ပါးဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံကိုထြက္လာခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဖခင္ဟာ မာန္ေအာင္ျပန္ခ်င္တယ္လို႔ တဖြဖြေျပာရင္း ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်ံဳေဖာ္ျမိဳ႕မွာ ပုဇြန္ကန္အလုပ္သမားဘ၀နဲ႔ ပင္ပန္းၾကီးစြာ အလုပ္လုပ္ရင္း ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာျပတ္ျပီး ကြယ္လြန္ခဲ့ရပါတယ္။

ခ်ဲႏွိပ္စက္တဲ့ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြ အနာမက်က္ေသးတဲ့ မာန္ေအာင္ကၽြန္းကို ခုတစ္ခါ မူးယစ္ေဆး၀ါးျပႆနာက ထပ္ႏွိပ္စက္ဖို႔ ၀င္ေရာက္လာေနပါျပီ။ ဘယ္သူေသေသ၊ ငေတမာရင္ျပီးေရာ၊ တစ္ကိုယ္ေရ မိသားစုဘ၀ ေကာင္းစားဖို႔ ေသြးေဖာက္ၾကည့္ရင္ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္တဲ့လူ မရွိသေလာက္နည္းပါးတဲ့ ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာကလူေတြကို အသံုးခ်ေနတဲ့ မူးယစ္ေဆးေရာင္းခ်သူေတြ၊ သူတို႔ဆီက လိုင္းေၾကးေတြနဲ႔ ဥပေဒကိုလူမသိေအာင္ ဖင္ခုထိုင္ေနၾကတဲ့ ကိုယ္က်ိဳးရွာတာ၀န္ရွိသူေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔မိသားစုလို ဘ၀ပ်က္ရမယ့္ မိသားစုေတြ၊ မိဘနဲ႔ ေသကြဲရွင္ကြဲ ကြဲရမယ့္ ခေလးသူငယ္ေတြ၊ သားသမီးနဲ႔ ေသကြဲရွင္ကြဲ ကြဲရမယ့္ မိဘေတြ ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္ ထပ္ေပၚလာေလမလဲ။ အညႊန္႔တလူလူနဲ႔ မာန္ေအာင္ကၽြန္းရဲ့ဂုဏ္ကိုေဆာင္မယ့္ လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေလးေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ား မူးယစ္ေဆးေၾကာင့္ ဘ၀ပ်က္၊လူရာမ၀င္တဲ့ အေနအထားကို ေရာက္သြားေလမလဲ။ မေတြးရဲစရာပါ။

ျဖတ္သန္းခဲ့ဖူးတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေတြထဲမွာ ကိုယ့္မာန္ေအာင္သားထဲက ထိုင္း၊မေလးရွားနဲ႔ ဗမာျပည္မမွာ မူးယစ္ေဆးကုန္ကူးသူေတြ၊ မူးယစ္ေဆးရာဇာအဆင့္ထိ ေရာက္ျပီး ၾကီးပြားသြားတဲ့လူေတြ၊ မူးယစ္ေဆးကုန္ကူးရင္ ပစ္သတ္ခံရတဲ့လူေတြ၊ ေထာင္က်သြားတဲ့လူေတြနဲ႔ ဆံုခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲတုန္းက ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာထိ ဒီမူးယစ္ေဆးေတြ ဒုကၡေပးလာလိမ့္မယ္လို႔ ေယာင္လို႔ေတာင္ မေတြးမိခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီလူေတြဆီကေန စိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းတဲ့ ဗဟုသုတ၊အေတြ႕အၾကံဳကို လိုခ်င္စိတ္သက္သက္နဲ႔ ပတ္သက္မိခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ခုခ်ိန္မွာ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ရွက္ေနမိပါတယ္။

တစ္နယ္လံုးေဆြမ်ိဳးပတ္ေတာ္ေနတဲ့ မာန္ေအာင္လိုျမိဳ႕ငယ္ေလးမွာ အနာဂတ္ထိျဖစ္လာမယ့္ အေျခအေနကို သံုးသပ္ဖို႔ထက္ တဖက္သားရဲ့ စီးပြားေရးကို ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း လက္ေထာက္ခ် တိုင္ၾကားဖို႔ကို မာန္ေအာင္ေဒသခံေတြ လက္တြန္႔တတ္ၾကပါတယ္။ မာန္ေအာင္ျမိဳ႕ကေန
ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ခံထားရတဲ့ ျပည္ခိုင္ျဖိဳးပါတီကိုယ္စားလွယ္ရဲ့ ေဒသအေပၚ အေလးထားမႈ မရွိျခင္းဟာလည္း ဒီေနရာမွာ ေပၚလြင္ေနပါတယ္။ ရန္ကုန္အေျခစိုက္ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြထဲက မာန္ေအာင္သားႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူေတြဖက္က ေဒသတြင္းျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အေျခအေနဆိုးေတြကို
ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရကေန ထိထိေရာက္ေရာက္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ဖို႔ သတိထားမိတဲ့အဆင့္ထိေရာက္ေအာင္
ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းနဲ႔ ထိုးေဖာက္တာကိုလည္း ဒီစာေရးေနတဲ့အခ်ိန္ထိ မေတြ႕ရေသးပါဘူး။

ဒီေဒသနဲ႔ပတ္သက္သူတိုင္းကို ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒီေဒသရဲ့ အနာဂတ္ကို ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကို ဒီအတိုင္းပဲ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနၾကေတာ့မွာလား။ ခုခ်ိန္မွာ အဖတ္ဆည္ဖို႔ ေနာက္မက်ေသးဘူးလို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ မာန္ေအာင္ကၽြန္းကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူတိုင္း မာန္ေအာင္ကၽြန္းကို မူးယစ္ေဆးႏြံထဲကေန ကယ္တင္ဖို႔ ၾကိဳးစားၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္။

ျမတ္သိန္းထြန္း (ဘြရွင္)

အယ္ဒီတာခ်ဳပ္