“ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေျပာခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒ”

 by ေဒါက္တာဓမၼပိယ(ITBMU)
အမ်ဳိးသားေရးဝါဒႏွင့္စပ္တဲ့စကားေတြအခုတေလာ

 ေတာ္ေတာ္ၾကားေနရတယ္။ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီ တုိ႔ ေရးတဲ့ စာေတြလည္း မၾကာမၾကာ ဖတ္ေနရတယ္။ ဘာေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒနဲ႔ စပ္တဲ့စကားေတြ ထုိသူေတြ မ်ားမ်ား ေျပာေနၾကပါလိမ့္ စဥ္းစားမိတယ္။
သူတုိ႔ေျပာတဲ့စကားေတြ ၿခဳံငုံၾကည့္ေတာ့ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒ ဆုိတာ ႏုိင္ငံေတာ္၌ ျဖစ္ေပ ၚေနေ သာ အမ်ဳိးသားေရး အႏၲရာယ္မ်ားကုိေသြးေအး မေနဘဲ ႏုိင္ငံရဲ႕အေရးကုိ ကုိယ့္ အေရးလုိသေဘာ ထားျပီး ေဟာေျပာျခင္း၊ စည္း ရုံးျခင္း၊ ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ တုိက္ပြဲဝင္ျခင္းစတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြပါ ဝင္တဲ့ တုိင္းခ်စ္၊ ျပည္ခ်စ္ အာဇာနည္တုိ႔ရဲ႕ရဲ ရဲေတာက္ေတာက္ မိန္႔ခြန္းမ်ားကုိ “အမ်ဳိးသားေရးဝါဒ” လုိ႔ ရည္ညႊန္းေျပာဆုိေနတယ္လုိ႔ နားလည္မိတယ္။ အေျဖာင့္ေျပာေတာ့“ႏုိင္ငံခ်စ္စိတ္ဓာတ္၊ သူ႔ကၽြန္မခံလုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္၊ အမ်ဳိးသား လြတ္လပ္ေရးစိတ္ဓာတ္” လုိ႔ ေျပာလုိ္ရင္းပါ။
တုိင္းခ်စ္ျပည္ ခ်စ္ အာဇာနည္တုိ႔ရဲ႕မိန္႔ခြန္းမ်ား သုိ႔မဟုတ္ ၾသဝါဒမ်ားကုိ ေလးစားလုိက္နာ၍ တုိင္းက်ဳိး ျပည္က်ဳိး အတြက္ မျမင္ႏုိင္တဲ့ အႏၲရာယ္အတြင္းထဲသုိ႔ မက်ေရာက္ေအာင္ ကုိယ္က်ဳိးကုိေရွ႕တန္းမတင္ဘဲ ေဆာင္ရြက္ ေနသူမ်ားကုိ (အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ) “အမ်ားသားေရးဝါဒီ” မ်ားလုိ႔ ဒီလုိပဲ နားလည္ထားျခင္းပါ။ အေျဖာင့္ေျပာေတာ့ “အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ရွိသူ” လုိ႔ ေျပာလုိရင္းျဖစ္တယ္။

သုိ႔ေသာ္ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒကုိ လက္ကုိင္ဆြဲလ်က္ ႏုိင္ငံႏွင့္လူမ်ဳိးကုိ ကာကြယ္လုိ၍ စကားကုိ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္း တမ္းေျပာဆုိရန္ မသင့္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ႏုိင္ငံႏွင့္လူမ်ဳိးအတြက္ဆုိရင္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ေျပာရမွာဘဲလုိ႔ အထင္လြဲျပီး စကားကုိ လက္လြတ္၊ ေျခလြတ္ ေျပာခဲ့မယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္စကားေၾကာင့္ ျပႆနာေတြ ပုိမုိျဖစ္သြား ႏုိင္ျခင္းပါ။ ပညာရွိတုိ႔၏အမ်က္ အျပင္မထြက္ေအာင္ ႀကဳိးစားႏုိင္ျခင္းဟာ ဒီေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ က်င့္သုံးေနတဲ့ ဒီမုိကေရစီစနစ္ႏွင့္ လုိက္ေလ်ာညီေထြ ရွိႏုိင္ျခင္းပါ။
ဒီမုိကေရစီစနစ္မွာ စကားကုိ ထင္တုိင္းေျပာလုိ႔ မသင့္ေတာ္ပါ။ စကားကုိ အကြက္ဝင္ေအာင္ စနစ္တက် မေျပာတတ္ခဲ့ရင္ တစ္ခါတရံမွာ ကုိယ့္လူသည္ပင္ သူ႔လူျဖစ္သြားႏုိင္ျခင္းပါ။ ကုိယ့္အဖြဲ႕
အစည္းသည္ပင္ သူ႔ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္သြားႏုိင္ျခင္းပါ။

သမုိင္းေျခရာမ်ားကုိ ျပန္လည္ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ ေကာက္ၾကည့္ရင္ ပ်ားရည္ တစ္စက္ေၾကာင့္ ျပည္ပ်က္ခဲ့တဲ့ သာဓကမ်ားလုိ သာဓကမ်ားစြာကုိ ေတြ႕ရွိႏုိင္ျခင္းပါ။
တစ္ခါတရံမွာ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားဝါဒီတုိ႔ေျပာဆုိခဲ့ေသာ စကားမ်ားဟာ ပုဂၢဳိလ္ႏွစ္ဦး အၾကား သုိ႔မဟုတ္ ႏွစ္ႏုိင္ငံအၾကား စစ္မက္ျဖစ္သြားႏုိင္သည္အထိ ႀကဳံေတြ႕သြားႏုိင္ျခင္းပါ။

ဘုရားလက္ထပ္က သာဓကတစ္ခုပါ။ ေတာင္သူလယ္သမား အခ်င္းခ်င္း ေရာဟိဏီ ျမစ္ေရ မွ်ေဝသုံးစြဲဖုိ႔ အေဝမတည့္ျဖစ္ၾကရာမွာ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒကုိ ထိခုိက္ေစႏုိင္တဲ့ စကားမ်ားကုိ အလြန္အကၽြံ ေျပာဆုိမိခဲ့ၾကတယ္။ တစ္ဖက္ႏုိင္ငံက လယ္သမားမ်ားက အမ်ဳိးခ်င္း ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေသာ ကပိလဝတၳဳ ႏုိင္ငံရဲ႕ အရွင္သခင္ေတြျဖစ္တဲ့ သာကီဝင္ မင္းသား မင္းသမီးမ်ားကုိ ရည္ညႊန္းေျပာဆုိလ်က္ “နင္တုိ႔အမ်ဳိးက ေခြးမ်ဳိးေတြ ေဆြမ်ဳိးျခင္း အိမ္ေထာင္ျပဳၾက တာ” စသည္ျဖင့္ စြပ္စြဲေျပာဆုိခဲ့ၾကသလုိ တစ္ဖက္ႏုိင္ငံက လယ္သမားမ်ားကလည္း ကု႒ႏူနာမ်ား ေပ်ာက္ကင္း ျပီးေနာက္ ေကာလိယႏုိင္ငံ တည္ေထာင္ႏုိင္ခဲ့ၾကတဲ့ ေကာလိယတုိင္းႏုိင္
ငံရဲ႕ အရွင္သခင္မင္း သား၊ မင္းသမီးမ်ားကုိ ရည္ညႊန္းေျပာဆုိလ်က္ “နင္တုိ႔ ဘာပဲေျပာေျပာ နင္တုိ႔အမ်ဳိးလုိေတာ့ အႏူေတြမဟုတ္ဘူး” စသည္ျဖင့္ စြပ္စြဲေျပာဆုိခဲ့ၾကတယ္။

ဒီနည္းျဖင့္ ေအာက္ေျခလူတန္းစား လယ္သမားမ်ားက စတင္လာတဲ့ ျပႆနာဟာ အဓိကရုဏ္း အသြင္ ကူးေျပာင္းလာျပီး ထုိအဓိကရုဏ္းမွာ ႏွစ္ႏုိင္ငံအရာရွိမ်ား၊ ဝန္ၾကီးမ်ားအျပင္ ေနာက္ဆုံး ရွင္ဘုရင္မ်ားပါ ပါဝင္ပတ္ သက္လာ ခဲ့ရေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆုံး ႏွစ္ျပည္ေထာင္ စစ္ခင္းဖုိ႔အထိ က်ေရာက္သြားခဲ့တယ္။

ႏွစ္ျပည္ေထာင္သာကီဝင္မင္းမ်ားရဲ႕ ေသြးမ်ား ေရႏွင့္အတူ ေသြးေခ်ာင္းစီးရေတာ့မည့္ အျဖစ္ကုိ ႀကဳိတင္ ျမင္ေတာ္မူတဲ့ ျမတ္စြာဘုရား ဟာ ႏွစ္ျပည္ေထာင္မင္းတုိ ႔ရဲ႕ အလည္ေကာင္းကင္ထက္မွာ ရပ္တည္ျပီး ျငိမ္းခ်မ္းေရးတရားကုိ ေဟာခဲ့လုိ႔ သာကီဝင္မင္းမ်ဳိးေတြဟာလည္း ေသကံမေရာက္ သက္မေပ်ာက္ ခဲ့ၾကဘဲ ေရာဟိဏီ ျမစ္ေရဟာလည္း ဒီေန႔အထိ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ႏွင့္ တသြင္သြင္ စီးဆင္းေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ က်င့္သုံးစႏုိင္ငံျဖစ္ေနေတာ့ ဒီမုိကေရစီဆုိတာ ဘာမွန္းညာမွန္း သဲသဲကြဲကြဲ မသိရွာေသးတဲ့ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူေတြရယ္၊ ဒီမုိကေရစီစနစ္ ေပၚထြန္းစမွာ ရသင့္
ရထုိက္တာေတြကုိ ပါးပါး နပ္နပ္ႏွင့္ ရယူမယ္လုိ႔ အားခဲထားၾကတဲ့ လူတစ္စုရယ္၊ ဒီႏွစ္စုအၾကား ညွိႏႈိင္းလုိ႔မရႏုိင္ေသးတဲ့ ကိစၥက အေျပာမရပ္ျခင္း၊ အေျပာမတတ္ျခင္း၊ အေျပာမခ်ဳိျခင္းႏွင့္
အေျပာအဆုိ မျငင္သာျခင္းတုိ႔ဟာလည္း ျပႆနာ မ်ားကုိ ၾကီးထြားလာေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြျဖစ္လာတယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ထားမိတယ္။
ဥပမာ OIC အဖြဲ႕ဝင္ မ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း OIC ရုံးတည္ေဆာက္ႏုိင္ေရး အတြက္ လာေရာက္စဥ္အခါက ပုိစတာေထာင္၍ ဆႏၵကုိ ေအးခ်မ္းစြာ ထုတ္ေဖာ္ႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီအတြက္ ဂုဏ္ယူမိျခင္းပါ။ ဆႏၵကုိ ထုတ္ေဖာ္ေျပာလုိရင္းက ျမန္မာျပည္ မွာOIC ရုံးမစုိက္ဖုိ႔ ျဖစ္တယ္။ အဓိကအေၾကာင္းရင္းက ဒါပါပဲ။
“အေျပာမတတ္ေတာ့ ဆဲသလုိ” ဆုိတဲ့ ျမန္မာစကားပုံေလးကုိအမွတ္ရႏုိင္ၾကဖုိ႔ပါ။ ဆႏၵကုိ ရဲရဲရင့္ရင့္ ထုတ္ေဖာ္ ႏုိင္တာဟာ အင္မတန္ ေကာင္းျမတ္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ ေျပာတုိင္း
မေကာင္းဘူး ဆုိတာေလကုိ ေတာ့ အမွတ္ရၾကဖုိ႔ပါ။ အထူးသျဖင့္ ညစ္ညမ္းတဲ့စကားမ်ဳိးေတြကုိ မသုံးမိၾကဖုိ႔ပါ။ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီမ်ားအားအသံေၾကာင့္ဖာေသရတဲ့အျဖစ္မ်ဳိးကုိ မေရာက္ေစခ်င္လုိ႔ပါ။ ဥပမာ “သားေဖာက္ႏႈန္းျမန္ အစၥလာမ္၊ တိရစၧန္ဝါဒ ဆန္႔က်င္ၾက” ဆုိတဲ့ အသုံးအႏႈန္းမ်ဳိးပါ။ မမွန္ဘူးလားဆုိေတာ့ ျငင္းစ ရာမရွိပါ။ သုိ႔ေသာ္ဒီပုိစတာကုိကုိင္ေဆာင္ထားသူမ်ားရဲ႕ေနာ
က္မွာ ကပ္လ်က္ရွိေနတာက ရဟန္းေတာ္မ်ားပါ ပါဝင္ေနေလေတာ့ ယဥ္ေက်းတဲ့ လူမ်ဳိးအတြက္ မယဥ္မေက်းသလုိ ျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ ခံစားမိသူမ်ားလည္း ရွိေနလုိ႔ ေျပာရျခင္းပါ။ အထူးသျဖင့္ ဒီအတြက္ မခံမရပ္ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္သြားၾကသူမ်ားကေတာ့ မေလးရွားႏုိင္ငံရွိ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္မ်ား ျဖစ္ၾက တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာျဖစ္ပ်က္သြားခဲ့တဲ့ ထုိစာပါ ပုိ႔စတာႏွင့္ စီတန္းလွည့္လည္ ဆႏၵျပေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား ပါဝင္ေသာ ထုိျမင္ကြင္းကုိ ဗီႏုိင္းပုိ႔စတာၾကီးမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ကူးယူျပီး မေလးရွားႏုိင္ငံရဲ႕ ကြာလာလန္ပူ ၿမဳိ႕ ေတာ္မွာ လူႏွစ္ရာေက်ာ္ စီတန္းလွည့္လည္ခဲ့ၾကတာကုိ သတင္းမ်ားမွာ ေတြ႕လုိက္ရတယ္။ ဘာသာေရးနဲ႔ စပ္တဲ့ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ျပတာမ်ဳိးကုိ အၿမဲတမ္းလုိလုိ အားမေပးလုိတဲ့ မေလးအစုိးရဟာ ဒါမ်ဳိးၾကေတာ့ သိတယ္ မဟုတ္လား။ မ်က္စိမွိတ္ျပီး ႏႈတ္ပိတ္ေနခဲ့တာကုိ ေတြ႕ရျပန္တယ္။ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီမ်ား သတိျပဳႏုိင္ၾကဖုိ႔ပါ။ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ျခင္းမ်ားကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မျပသင့္ဘူးလုိ႔ေတာ့ မေျပာလုိပါ။ သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ လမ္းေပၚ မတက္ဘဲ ကိစၥျပီးေျမာက္မယ္ဆုိရင္ (ဥပမာ လက္မွတ္ထုိး ကန္႔ကြက္တာမ်ဳိး သက္ဆုိင္ရာသုိ႔ တုိင္ၾကားလႊာပုိ႔ ၍ ကန္႔ကြက္တာမ်ဳိးကုိ ဆုိလုိသည္။) လမ္းေပၚ မထြက္ၾကဖုိ႔ပါ။
သုိ႔ေသာ္ ေျပာသင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေျပာသင့္တဲ့စကားကုိ ေျပာကုိေျပာရေတာ့မယ္ဆုိရင္ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗုုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလုိ သတၱိရွိရွိ ပါးပါး နပ္နပ္နဲ႔ ေျပာႏုိင္ဖုိ႔ပါ။ ဥပမာ စကားကုိ ဘြန္းဘြန္းေျပာတတ္တဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က အမ်ဳိးသားေရးႏွင့္စပ္ျပီး မိန္႔ခြန္း ေျပာခဲ့သည္မွာ “ရွင္းရွင္းေျပာရမယ္ဆုိရင္ ကုလားစတဲ့ ႏုိင္ငံျခားသားတုိ႔ဟာ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းရင္းသားမ်ားရဲ႕ မိတ္ေဆြအျဖစ္နဲ႔ ေနထုိင္မလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ရန္သူမ်ားအျဖစ္နဲ႔ ေနထုိင္ၾကမလား ဆုိတာ ဆုံးျဖတ္ရန္ လုိပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ရန္သူနဲ႔ မိတ္ေဆြ ႏွစ္မ်ဳိး မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး” လုိ႔ ပြင့္ပြင့္လင္း
လင္း သတၱိရွိရွိနဲ႔ (20.1.1946 ခုႏွစ္) ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ၾကီး၏ ႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ညီလာခံမွာ ေျပာသြားခဲ့တယ္။

အမ်ဳိးသားေရးဝါဒဆုိတာ ႏြားေက်ာင္းသားလက္ထဲက ေလးခြလုိလႈပ္လႈပ္ျမင္ရာကုိ အရမ္းပစ္ေနလုိ႔ မျဖစ္ပါဘူး ပစ္သင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပစ္မွတ္ကုိ တည့္တည့္မွန္ေအာင္ ပစ္တတ္ဖုိ႔ပါ။ ပစ္နည္းမကၽြမ္းက်င္ေသးရင္လည္း ကၽြမ္းက်င္ေအာင္ ေလ့က်င့္ယူႏုိင္ဖုိ႔ပါ။ ဒီေနရာမွာ အတုယူစရာေကာင္းတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကုိ ထုတ္ျပလုိက္ျခင္း ပါ။

စကားေျပာရာမွာ ကၽြမ္းက်င္ေတာ္မူလွတဲ့ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးက အမ်ဳိးသားေရးဝါဒႏွင့္စပ္ျပီး ရဲရဲေတာက္ မိန္႔ၾကားထားသည္မွာ “လူ႔အခြင့္အေရးဆုိတာ ဥပေဒမဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္ႏုိင္ငံကုိမွ ခ်ဳပ္ကုိင္လုိ႔မရဘူး။ သူတုိ႔ မႀကဳိက္ရင္ေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္တယ္ဆုိျပီး
ေအာ္မွာဘဲႀကဳိက္သေလာက္ေအာ္ပါ ေစ ငါတုိ႔ကေတာ့ ျမန္မာတုိင္းရင္းသားအားလုံးရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားကိုပဲ ၾကည့္ရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒဆုိတာ အကုသုိလ္တစ္ခုမွ မပါဘူး။ လုပ္ကုိလုပ္ရမယ္” တဲ့။ ရဲရဲေတာက္ ၾသဝါဒျဖစ္တယ္။ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီမ်ား အတြက္ အတုယူစရာပါ။

အမ်ဳိးသားေရးဝါဒကုိ အဓိပၸါယ္ျပန္ဆုိရာမွာ လူ႔အခြင့္အေရးကုိ ေဇာင္းေပးျပီး အဓိပၸါယ္ျပန္ဆုိမယ္ဆုိရင္ ႏုိင္ငံသား အခြင့္အေရးမ်ားကုိ ထိခုိက္နစ္နာ ဆုံးရႈံးသြားေစႏုိင္ျခင္းပါ။ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံသားအခြင့္အေရး ကုိ Equal ထားျပီး (တန္းတူထားျပီး) အဓိပၸါယ္ျပန္ဆုိမယ္ဆုိရင္လည္းႏုိင္ငံသားအခြင့္အေရးမ်ားကုိ ထိခုိက္ နစ္နာ ဆုံးရႈံးသြားေစႏုိင္ျခင္းပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အေမရိကန္၌ အျခားႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ေမြးဖြားလာခဲ့ေသာ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီး စီတီဇင္မ်ား (သုိ႔မဟုတ္) ႏုိင္ငံသား ခံယူထားသူမ်ားကုိ အေမရိကန္ရဲ႕ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲမ်ား၌ လုံးဝ ပါဝင္ယွဥ္ၿပဳိင္ႏုိင္ဖြင့္ မရွိေၾကာင္း ၾကားသိရျခင္းပါ။ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒသည္ ႏုိင္ငံတစ္ခု၌ မည္မွ်အေရး ပါေၾကာင္း အမ်ဳိးသားဝါဒီမ်ား၊ ႏုိင္ငံသားမ်ား သတိမူႏုိင္ၾကဖုိ႔ပါ။ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ႏုိင္ၾကပါေစ။

ေဒါက္တာဓမၼပိယ(ITBMU)
အတြဲ(၁)အမွတ္(၄၉) 10.12.2013 ရက္ေန႔ထုတ္ သမဂၢဂ်ာနယ္စာမ်က္ႏွာ(၂၀)မွ
ေဒါက္တာဓမၼပိယ၏ ေဆာင္းပါးကုိ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။