ဥကၠံမွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ျပႆနာကလည္း အေတာ္ႀကီးကို ဆန္းၾကယ္လြန္းလွပါတယ္။ ဇာတ္ၫႊန္း အကယ္ဒ မီမ်ားဆုရွင္ ဆရာၿငိမ္းမင္းကိုေတာင္ မသကၤာမႈနဲ႔ ဖမ္းဆီးစစ္ေမးတာေတြ လုပ္သင့္ ေသးေတာ့ တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ... ဘယ္ေလာက္ အကြက္ေစ့လုိက္တဲ့ ဇာတ္ၫႊန္းဇာတ္ကြက္လဲလို႔။ ေသခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္... ကိုရင္ေလးက သပိတ္ေလး မႏိုင့္တႏုိင္နဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ႂကြလာတယ္။ ကိုရင္ဆု ိေတာ့ ကေလးဘာ၀ ဟိုေငးဒီေငး၊ ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ႔ ျဖစ္မွာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက မေတာ္တဆ အဲဒီကိုရင္ေလးကို ၀င္တိုက္မိတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ေတာ့ ကိုရင့္လက္ထဲမွာ ပါတာဆိုလို႔ သပိတ္ပဲရွိေတာ့ ပါလာတဲ့ သပိတ္ေလး ေအာက္ကိုျပဳတ္က်သြားရွာတယ္။ ေဟာ... ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ၀င္တိုက္မိတဲ့လူက ဘာသာျခား အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီမွာတင္ ဇာတ္လမ္းထဲ ကအ တိုင္းဆိုရင္အက္ရွင္စေတာ့တာေပါ့။ဒါ႐ိုက္တာက၀မ္း...တူး...သရီး...ဂိုး....ဆိုတာနဲ႔ထိုးမယ္ႀကိတ္မယ္ ဆိုတဲ့လူေတြက အသင့္ပဲ မဟုတ္လား။ ဂ်က္ကီခ်န္းတို႔၊ ဂ်က္လီတို႔ေတာင္ ထိုင္ငိုသြားေလာက္တယ္။ ဘာဆက္တင္မွ မလိုဘူး။ အစစ္ေတြနဲ႔ခ်ည္းပဲ သံုးသြားတာ။ မီးေလာင္တာလည္း အစစ္၊ ဒဏ္ရာရတာကလည္း အစစ္၊ ေသတာကလည္း အစစ္၊ ပ်က္စီးဆံုး႐ံႈးတာေတြကလည္း အစစ္ေတြ ခ်ည္း ပါပဲ။ ကဲ... ဒီေလာက္ အကြက္က်က် ဇာတ္ၫႊန္းခြဲထားတယ္ ဆိုကတည္းက ၿငိမ္းမင္း လက္ခ်က္မ ဟုတ္ရင္ ဘယ္သူျဖစ္ႏုိင္ဦးမလဲ။ မဟုတ္ဘူးလား။ :D ေနာင္ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ၾကာလို႔ ျမန္မာ့ သမုိင္းစာအုပ္ကို ျပန္ဖတ္တဲ့အခါ ၂၀၁၃ ၀န္းက်င္ႏွစ္ေတြအေၾကာင္း အမ်ားႀကီး ဖတ္စရာမ လိုဘူး။ ၃-၄ ေၾကာင္းေလာက္ဆို ရၿပီ။

ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး ျပႆနာမ်ားျဖင့္ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုး မီးခိုးနံ႔မႊန္သည္၊ လူေသသည္၊ ဒဏ္ရာရသည္၊ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ၾကရသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသားအမ်ားစု ကိုယ့္အိမ္မွာကုိယ္ မေနၾက။ လမ္းေပၚထြက္၍လမ္းေလွ်ာက္ၾကသည္၊ငုတ္တုတ္ထိုင္ၾကသည္၊ပစၥည္းအစံုအလင္ျဖင့္ညအိပ္ညေန စုေ၀းၾကသည္၊ လယ္ကြင္းထဲတြင္ ဆုိင္းဘုတ္ေထာင္၍ သြားအိပ္ၾကသည္။ တစ္ခ်ိန္က အမွ်ေ၀သံ၊ ေၾကးစည္သံတို႔ျဖင့္ စီစီညံခဲ့ေသာ ႏုိင္ငံသည္ ေႂကြးေၾကာ္သံ၊ ေဒါသသံ၊ တက္ေခါက္သံ တို႔ျဖင့္ အပူလွ်ံခဲ့ရေလသည္။

(ခ)

ရခိုင္အေရး အစီရင္ခံစာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဟိုကဒီက ေျပာၾကဆိုၾကတာကို ၾကားရဖတ္ရေတာ့ နတ္ ေရႊ အိုး ဇာတ္ကားကို သြားသတိရမိသည္။ ၾကည့္ဖူးသူတို႔ အမွတ္ရၾကမည္ထင္သည္။ စိုးျမတ္သူ ဇာက ကေလးအႁမႊာပူးေတြ ေမြးရင္းနဲ႔ ဘာမွမျဖစ္သလို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု စားေသာက္ေနသည္။ ရန္ေအာင္က မဆီမဆိုင္ ကေလးတစ္ခါေမြးတိုင္း တစ္ခါဆိုသလို အလူးလူး အလိမ့္လိမ့္နဲ႔ နာက်င္ ေအာ္ဟစ္ေနတဲ့ ဇာတ္၀င္ခန္းျဖစ္သည္။ အခုလည္း တကယ္ေမြးၿပီး နာရမွာကတစ္ေယာက္၊ ပါး စပ္ကအသံက်ယ္ဟစ္ၿပီးမေနထိုင္ေလာက္ေအာင္ နာျပေနသူက တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည္။ အျခား သူေတြအတြက္ေတာ့မည္သို႔ရွိသည္မသိ။ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ကေတာ့ရယ္လိုက္ရတာမွ ဟက္ဟက္ပ က္ပက္။

 

 သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို သြားမယ္တဲ့။ ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး အျခားႏုိင္ငံတစ္ခုကို ခ်စ္ၾကည္ေရးခရီးသြားတာ ဘာမွ်အထူးအဆန္းလုပ္ၿပီး ေျပာရမယ့္ကိစၥ မဟုတ္ဘူး။ အင္းေပါ့ေလ... တစ္ခ်ိန္က သြားေလ့မရွိခဲ့တဲ့ႏုိင္ငံ၊ သြားခြင့္လည္း မရွိခဲ့တဲ့ႏုိင္ငံကို အခုလို သြားမယ္ဆိုေတာ့လည္း သတင္းလုပ္ခ်င္သပဆို လုပ္ၾကေပါ့ေလ။ သို႔ေသာ္... ဦးသိန္းစိန္ သူ႔ဟာသူ အေမရိကန္သြားမယ့္ကိစၥကို မဆီမဆုိင္ ဟိုလူနဲ႔ႏိႈင္း၊ ဒီလူနဲ႔ႏိႈင္း၊ ဟိုႏုိင္ငံကိုစုိးရိမ္သလို၊ ဒီႏိုင္ငံက မေက်နပ္သလို ေရးသားေျပာဆိုေနၾကတာေတြကိုေတာ့ အံ့ၾသမိတယ္ဗ်။ မဟုတ္တမ္းတရားေတြ မေတြး၊ မေရး၊ မေျပာ၊ မဆိုၾကဖို႔ ေတာင္းပန္လုိက္ပါရေစ။